Bioequivalentie in thyreoïdum?

[Kiek]

Over controle van de grondstof thyreoïdum en van levothyroxine/T4-tabletten

De hoeveelheden T4 worden volgens gereglementeerde laboratoriumtechnieken vastgesteld.
Dat geldt voor de grondstof thyreoïdum en dat geldt voor gewone T4-pillen/levothyroxines.

Vanaf deze fase verschilt de wetgeving voor thyreoïdum en voor T4-pillen.
De farmacopee (=vereisten) stelt grenzen aan vervuiling van de grondstof thyreoïdum, en de oorsprong wordt gecheckt. Daarnaast wordt de hoeveelheid T4/T3 vastgesteld. Deze uitkomsten worden genoteerd op een label, passend bij een batch (= een partij thyreoïdum).
De grondstof komt Nederland binnen, met bovenstaand informatie per batch op het label.
Hier eindigt de thyreoïdum-wetgeving.

En hier begint de wetgeving van de gewone levothyroxine/T4-pillen.
In T4-pillen zitten vulstoffen.
Ieder mens reageert verschillend op vulstoffen.
Vulstoffen zijn van grote invloed op de activiteit van de hoeveelheid T4.
Iedere wijziging van inhoud/vulstof dient gemeld te worden aan de FDA.
Daarom worden gereglementeerde testen gedaan met gezonde proefpersonen en verschillende soorten, gestandaardiseerde levothyroxines.
Zo bepaalt men of de goed te keuren levothyroxine zich binnen de toegestane marges bevindt. De voorheen toegestane marges van 90 – 110% zijn enkele jaren geleden verscherpt naar 95 – 105%.
Dit bioequivalentie-onderzoek vormt de basis van de FDA-goedkeuring voor levothyroxines.
Het eindproduct van de synthetische T4-pillen wordt volgens deze FDA-normen scherp gecontroleerd.
Voldoet het niet aan de bioequivalentie-norm dan komt het merk niet op de markt.

Er zijn hierboven in het kort twee toelichtingen beschreven op de verplichte goedkeuringen:
- de eisen voor goedkeuring als grondstof, het thyreoïdum.
- de eisen voor goedkeuring als medicijn, het kant-en-klare product levothyroxine.

De grondstof thyreoïdum wordt in Nederland verder bewerkt, om er tabletten/capsules van te maken.
Hierbij worden vulstoffen gebruikt.
Met de vulstoffen wijzigt de biologische beschikbaarheid van de schildklierhormonen.
Zelfs de soorten capsules, de verpakking van het poeder, kan conseqenties hebben voor de biologische beschikbaarheid van de schildklierhormonen.
Dit heeft als gevolg dat hoeveelheden niet meer overeenkomen met de gegevens op het label van de bepaalde batch.
Het strenge biologische equivalentie onderzoek van de FDA voor synthetische levothyroxines, ontbreekt.
De bioequivalentie van de thyreoïdum is onbekend.

In de schijnwerpers van het recente Thyrax-debacle is het opmerkelijk dat in Nederland een apotheker gerechtigd is een thyreoïdum met onbekende variaties aan een patiënt toe te laten dienen, zonder compensatie-berekening.

Ieder voorschrijvend arts dient te weten welke verandering in het gehalte T4 plaatsvindt.
En is dan ook verplicht een berekening uit te voeren die de juiste dosis op het recept aangeeft.


literatuur (wordt aangevuld):

- Historical and current persepctive in the use of thyroid extracts for the treatment of hypothyroidism.
James V. Hennessey 2015
quote: "Among current issues cited, the optimum ratio of LT4 to LT3 has yet to be determined, and the U.S. Food and Drug Administration (FDA) does not appear to be monitoring the thyroid hormone ratios or content in extract preparations on the market. Taken together, these limitations are important detriments to the use of thyroid extract products."
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26121440

- Desiccated Thyroid Extract Compared With Levothyroxine in the Treatment of Hypothyroidism: A Randomized, Double-Blind, Crossover Study
Thanh D. Hoang et al 2013
http://press.endocrine.org/doi/abs/10.1210/jc.2012-4107

En het interessante commentaar van David S. Rosenthal en Kenneth H Hupart:
http://press.endocrine.org/e-letters/10 ... .2012-4107
Hoang weet volgens mij niet dat thyreoïdum/Armour niet onderzocht wordt door de FDA.
De niet-fysiologisch reagerende T3-waarden zeggen dat er op enig moment teveel T3 wordt geslikt.