Waardes bekend! Opnieuw help! Noodkreet! Dringend advies gevraagd!!

[vlaggetje]

Ik heb sind 2011 hashimoto en slik altijd rond de 137 mcg. Voor de spanningsklachten nam ik 3 keer per dag 10mcg oxazepam.
Ik bedacht me net dat ik de afgelopen dagen maar ongeveer 1 heb genomen en dat kan precies dezelfde klachten geven.

Ik vind het zo'n lastige ziekte, ik weet nooit hoe ik opsta en of ik het juiste doe, wellicht heb ik de oxazepam te snel afgebouwd of ik neig weer naar hyper en moet de thyrax afbouwen het is zo vaag allemaal, maar wel erg beperkend.

Nou moet ik zeggen dat het weer ook niet meewerkt en dat als de zon zou schijnen ik gewoon de hele dag buiten zou zijn. Ik woon alleen en word zo de hele tijd geconfronteerd met mijn klachten en dat vind ik wel heel vervelend.

En 6 weken wachten tot je weer kunt bloed prikken is echt soms niet te doen, gelukkig heb ik leuke katten en lieve famillie en vrienden, maar mn geduld word voor de zoveelste keer zeer op de proef gesteld.

De derde keer dat ik niet in staat ben om te werken terwijl ik dat zo graag doe, dan ben ik nog niet eens over gestapt op andere medicijnen, hoe kom jij de dag door als je niet werkt en je rot voelt, blijf je gewoon alles doen?

Ik maak collages en dat geeft me gelukkig afleiding daarnaast heb ik een fijn koffie cafee waar ik een paar uur per dag zit. Maar het blijft behelpen.

Groetjes janet

[Jeannette]

Dat je de afgelopen dagen maar 1 oxazepam hebt nodig gehad zou voor mij een teken zijn dat het toch bij je schildklier vandaan komt...

Hoe was je voor de schildklierproblematiek ontstond? Had je toen ook oxazepam nodig? Met andere woorden, herken je de angsten en paniekaanvallen vanuit jezelf?

Ik namelijk totaal niet, heb deze psychische klachten alleen als m'n instelling op medicijnen niet goed is en eigenlijk alleen bij hyperen. Het is inderdaad erg lastig en (logisch) nadenken valt al helemaal niet mee als je niet goed bent ingesteld. Bij mij wordt links dan rechts en andersom, enz.

Als ik me echt niet goed voel en daardoor niet kan werken, dan lummel ik een beetje thuis. En doe ik waar ik me oké bij voel. Soms is dat een beetje schoonmaken, de was doen, haken of een stukje wandelen. Maar soms is dat ook onderuit gezakt op de bank simpele televisie kijken en de dag 'uitzitten'.

Andere mensen zeggen altijd 'oh, wat erg dat je diabetes hebt' als dat ter sprake komt. Dan zeg ik altijd 'nou, als ik èèn ziekte in zou mogen leveren, dan is het die trage schildklier!' Natuurlijk is diabetes hebben ook geen feestje, maar voor mijn gevoel geestelijk veel minder ingrijpend.

Heb je je wel eens op andere zaken laten testen? Ik denk dan aan vitamine D en vitamine B12. Een tekort aan een van beide of allebei komt vaak voor i.c.m. hypothyreoïdie. Wat waren je laatste waardes TSH en Ft4 ook alweer? Weet je zelf bij welke waardes je je het beste voelt? Ben je ooit wel goed ingesteld geweest? Zo niet is het misschien aan te raden om een verwijzing naar een endocrinoloog te vragen.

Wat leuk dat jij ook katten hebt! Ik heb er drie en zou echt niet zonder ze kunnen!

[vlaggetje]

Hoi jeanette,

Mijn laatse waardes waren tsh 0,2 ft4 13,6. Ik voel mij beter bij een tsh tussen 1 en 2 en een ft4 van rond de 12.
Ik heb 4 weken na de laatste dosiswijziging laten prikken, dat zou misschien kunnen verklaren waarom mijn ft4 nog niet zo hoog was?
Laat altijd rond dezelfde tijd prikken en nuchter. Ik ga denk ik dan toch maar proberen nog meer te zakken naar elke dag 112 ik hooop dat dat genoeg is.
Heb als ik goed ben ingesteld ben geen last van angst en paniek, ben van nature een erg rustig persoon, vooral dat nerveuze gevoel vind ik erg vervelend, alsof er iets gaat gebeuren.

Ik heb beide vit d en vit b12 tekort gister ampul genomen en vamdaag injectie gehaald.
Schildklierpoli in arnhem heeft mij goed ingesteld en daar ga ik weer naartoe als ik moet overstappen.

Bedankt voor het meedenken,

Het helpt zo als mensen het begrijpen echt heel fijn!

[Jeannette]

Geen dank hoor, ik doe het graag! Het is fijn als iemand je begrijpt en met je meedenkt.

Weet je toevallig wat nu je vitamine D waarde is? Een waarde van 80-100 is het beste.

En hoe vaak krijg je een B12 injectie? Of prik je zelf?

Als ik jou was, afgaande op wat je zegt, zou ik inderdaad verlagen met 12,5 mcg. Je slikt nu 125 toch? En laat de volgende keer dat je gaat prikken je vitamine D weer eens bepalen. Onder het mom van kijken of het goed aanslaat.

Bijzonder hè, dat iedereen zich bij een andere waarde goed voelt... Mijn ideale waardes op Thyrax waren een TSH van rond de 0,7 en een Ft4 van rond de 21.

Ik herken heel erg wat je zegt, ik ben van nature ook een rustig en relaxed persoon. Maar als ik hyper verander ik in een piet paniek die overal leeuwen en beren ziet. En inderdaad, dat onheilspellende gevoel... Vreselijk!

We slepen elkaar er wel doorheen meid!

[vlaggetje]

Lief van je, dank je we doen ons best!

[vlaggetje]

Hoi Jeanette, hoe is het met jou? Voel je je al wat beter?
Ik heb gister de helft van de medicatie geslikt vandaag door gegaan met 112, ik voel me beroerd, misselijk, gedeprimeerd traag bleeeeuh.

Ik moet dit maar even volhouden en hopen dat het beter gaat, ik vind het zo vermoeiend, ik heb ook geen eetlust.

Ben jij alweer aan het werk?
Ik ga zo maar even een stukje fietsen, vooral mn stemming wisselt zo dat ik er geen pijl op kan trekken.
Soms probeer ik om me er niks van aan te trekken maar als ik alleen thuis ben lukt dat moeilijk.

Het vraagt ook van mensen om me heen veel geduld en dat kunnen ze niet altijd opbrengen. Heb jij steun van mensen om je heen?

Ik wens je een fijne dag,

Groetjes Janet

[Jeannette]

Hoi Janet,

Nee, ik voel me niet goed... Heb het idee dat ik aan het nahyperen ben, waar hypoklachten doorheen komen. Vanmorgen om 10 uur "wakker" geworden en een half uur later opgestaan. Dat is echt weken geleden, meestal werd ik rond 6 uur wakker en deed tot een uur of 8/9 hazenslaapjes (in het weekend, als ik moet werken sta ik rond half 7 op). Het duurde ook een uur of 2 voor ik echt wakker was, wat ik herken als hypoklacht. Verder veel last van stemmingswisselingen en voel me erg onzeker over de toekomst. Rusteloos, maar nergens zin in. Gisteravond op een verjaardag van familie geweest waar ik me het eerste uur erg slecht voelde, gelukkig knapte het daarna op. Drukte en veel bewegingen om me heen kan ik erg slecht verdragen, afleiding zoeken is daardoor ook lastig. Mijn eetlust blijft, in tegenstelling tot verlaging medicatie na vorige hyperperiodes, nu ook weg. Probeer toch af en toe wat te eten, en moet dan heel veel boeren, met pijn in mijn maag en misselijkheid.

Ik doe ook echt mijn best om er niet teveel mee bezig te zijn, maar dat lukt niet erg. Wil me gewoon graag goed voelen, al zou ik nu ook genoegen nemen met redelijk oké...

Morgen ga ik weer werken en ik heb afgesproken om om 10 uur te beginnen en te kijken wat een halve dag werken met me doet. Kijk er tegelijkertijd naar uit (afleiding), en ook erg tegenop (kantoortuin waar 15 mensen werken en mensen constant in en uit lopen, veel telefoon, druk en chaotisch, mijn stemmingswisselingen en emotionele labiliteit)). Heb gevraagd om uitsluitend administratieve werkzaamheden te doen, maar omdat er 3 collega's vrij/vakantie hebben (morgen en waarschijnlijk de rest van de week zijn we met z'n tweeën), zal dat lastig worden denk ik. Voel me ook schuldig en lastig dat ik, net aangenomen en in een drukke periode, niet volledig inzetbaar ben. En dat ik niet in kan schatten wanneer ik me weer beter voel, of ik me überhaupt beter ga voelen.

Ik heb wel steun aan mijn omgeving, maar ik voel me een lastpak en een zeur... Ook hier op het forum voel ik me een zeikerd...

Ik ben het zo zat en beu allemaal... Misschien ga ik straks even een stukje lopen, het zonnetje schijnt.

Vervelend dat jij je ook zo beroerd voelt. Ik hoop dat je toch een fijne dag hebt!

Groetjes, Jeannette.

[vlaggetje]

Hoi Jeanette,

Je omschrijft precies hoe ik me ook voel, het is zo vervelend. Net wel even met mn neefje op pad maar nu kapot.
Moet jij na je laatste verlaging op deze dosis blijven 6 weken?
Het rare is dt ze zeggen dat je door de halfwaardetijd je pas na 1 week daar iets van merkt.

Nou schreef jij ook dat je toen je op vakantie was en 1 dag niks genomen had je je meteen beter voelde?
Ik heb gister de helft genomen en voelde al dat het vandaag een zware dag zou worden.

Ik heb morgen om 9 uur een afspraak, ik ga maar om 10 uur naar bed dan en met de tram niet met de fiets, veel succes morgen op je werk.

Wanneer moet jij weer bloedprikken?

Groetjes Janet

[Jeannette]

Op zich "fijn" dat we ons hetzelfde voelen, kunnen we elkaar een beetje steunen.

Over het algemeen voelde ik me de dag dat ik een dosis oversloeg wat beter en 1 of 2 dagen daarna het beste. Ik denk dat het voor iedereen anders is hoe lang het duurt voor je verschil merkt. Sommigen zeggen dat het toeval was dat ik me zo snel beter voelde, maar het werkte toch iedere keer zo als ik weer ging hyperen.

Ik moet nu inderdaad 6 weken 100 mcg slikken en dan weer prikken en naar de endo. Mijn waardes van afgelopen dinsdag wijzen voor mij op hypo maar mijn gevoel zei me hyper (zat toen op 125 mcg). Wat mijn gevoel me nu zegt, ik heb geen idee... Ik ga het maar per dag bekijken, probeer me niet al teveel zorgen te maken en roeien met de riemen die ik nu heb. Op het werk goed in overleg blijven wat ik wel en niet kan en me niet groter voordoen dan ik me voel of aankan (is lastig voor me, wil geen zeur of lastpak gevonden worden). En mijn best doen om vertrouwen te hebben in de toekomst. Het valt niet mee, want zo voel ik het nu, maar over een uur kan ik weer volledig in de put zitten...

Heb net ruim 4,5 kilometer door de polder gelopen. Het viel niet mee, maar was lekker. Nu zit ik heerlijk in de achtertuin in de zon en ga lekker een boek lezen.

[vlaggetje]

Hoi Jeanette, ik heb ook van die momenten dat de moed me in de schoenen zakt omdat ik weet dat het niet een kwestie is van een pilletje slikken en klaar.

Goed dat je een stuk gewandeld hebt! Fijn ook van die tuin, ik heb helaas geen balkon of tuin, maar gelukkig heb ik famillie met hele groene vingers waar ik regelmatig in de tuin kan zitten.

Net als jij had ik net een nieuwe baan kon echter niet eens beginnen omdat ik ziek was, de directeur van het bedrijf zei ik heb ook Hashimoto als je hersteld bent dan kun je hier weer terecht. Dat vond ik zo aardig.

Ik ben nog steeds aan het zoeken hoe ik mn dagen het beste door kan brengen zonder teveel last te hebben van de stemmingswisselingen, gezelschap doet me goed. Maar iedereen werkt. Ben jij ook wel eens angstig?

Misschien ga ik beginnen met wat vrijwilligerswerk.

Wat voor werk doe je in de kantoortuin?

Veel succes morgen!

Groetjes janet