Schildklier problemen of...

[Kofreaked]

Ha mensen,

Sinds vorige jaar weet ik dat ik hashimoto heb.
Waardes toen: tsh150+ t4:5
Gestart met 112mcg euthyrox.
Veel aanhoudende klachten gehad mbt werk en daar buiten. Vooral moeheid, neerslachtig, veel vocht verliezen uiteraard.

Ik werk in de gehandicapte zorg.
Ben 30% minder gaan werken, dit ging redelijk. Veel met inval dat wel. Heel verantwoordelijk werk, en veel dingen tegelijk doen.

Ik ben trouwens ook bekend met slaapproblematieken, hashimoto?
Het gevoel dat ik telkens had na het werk, of zelfs op vrije dagen een wolk achting gevoel in mijn hoofd. Lamlendig, bepaalde vermoeidheid bij de voorhoofd en het branderige ogen, waarbij ik zie niet ontspannen open kon houden. Maar ik bleef wel door werken, ik kon me namelijk niet slechter voelen als dat ik me voelde. Ik stond ook altijd vermoeid op.. (nog steeds). Mensen, endo etc gaven aan dat het tijd nodig had om te herstellen. Dus ik ging gewoon verder tot...
de vakantie augustus 2016. Klachten op de ademhaling, schouders nek, paniekaanval etc --> burn-out.
Echt klote...

Schildklier waarde t4: 22
Tsh:1

Regelmatig bij bedrijfsarts, begripvol.

Tot december thuis gezeten veel kunnen rusten, zelfs het gluten en lactose vermijd hype geprobeerd!
Wat niet had geholpen. Het bovenstaande gevoel bleef toch een beetje bij me; vermoeid opstaan, wolk in hoofd, bepaalde waas bij snelle bewegingen met hoofd etc.

Mijn t4 is nu 21,5
En tsh 1,5
En zo blijft ie nu n beetje hangen...

Weer rustig aan het werk, opbouwen van uren...(januari). Bedrijfsarts vraagt hoe het met me gaat. Ik geef aan klachten te hebben met name vermoeidheid. Ze wil me direct weer in een keer aan het werk hebben, omdat ik toch wel n keer aan het werk zou moeten... (klopt).

Het probleem nu. Ik krijg de klachten die ik voorheen had weer... ik heb het weer klachten zoals, duizelig vermoeidheid, branderig gevoel in m'n ogen (hou ze dan het liefst op een kier ) verstopte neus.. nog steeds afvallende. Ik merk ook waneer ik deze klachten heb slecht slaap.
Herkennen jullie zulke klachten?

Ik ben bang dat als ik zo door ga, ik wel weer andere ziektes erbij krijg, want het voelt gewoon niet gezond. (Auto imuumziekte trekken elkaar aan) die gedachte is niet fijn. Ik slaap bij de klachten ook erg slecht (niet echt kunnen ontspannen, spanning in de ogen) Ps ik werk opzich wel hard, of het kost me gewoon meer moeite. Ik weet t niet meer.

Ik vind zelf dat ik er slecht uit zie en weeg nu 58,5... ik woog vorig jaar 72.
Man, 170cm. Dat deprimeerd mij ook wel, ik was namelijk voor mijn hashimoto een fanatieke sporter.

Ik heb zelf het idee dat m'n leven n beetje op een gat zit... werk wil me weet terug... maar ik voel me vaak nog niet goed... heel erg frustrerend!

De gedachte om te stoppen met mijn baan spookt in mijn hoofd(andere baan).. misschien is het te druk voor me, en vraagt het teveel... minder verantwoordelijk werk misschien?
Passen de schildklier waardes niet bij mij? Zijn het de antistoffen die mij zo naar de klote helpen...
Is het de burn out die weer om de hoek komt kijken?

Ik wil gewoon ff mijn verhaal kwijt, en vraag me af of jullie enige herkenning zien... en of tips of opmerkingen hebben.


Gr, kofreaked

[Juul]

Hallo kofreaked,

Jouw verhaal klinkt heel herkenbaar. Ik had vorig jaar dezelfde klachten van vermoeidheid, waas in mijn hoofd, onrust, slecht slapen. In september soort van ingestort. Diagnose burnout maar ook hashimoto. Een paar hele ellendige maanden maar vanaf december heel langzaam een stijgende lijn.
Ik werk nu pas weer 3 ochtenden van de 4 dagen. Ik blijf moe, met nog een lijst andere klachten.
De onrust voor een andere ziekte herken ik. Mijn b-12-waardes zijn steeds te laag of twijfelachtig. Daar ben ik nu voor doorgestuurd. Maar ook mijn schildklier waardes bleken nog niet stabiel.
Ik ben daardoor nu wel heel streng in het zoeken naar balans tussen inspanning en rust. Gewoon omdat ik merk dat dat het beste werkt. Ik bouw mijn dagen werk op, eerst in dagdelen, de laatste keer in verantwoordelijkheid. Ik doe nu dus echt weer de dingen op het werk die ik moet doen. Bij het volgende gesprek zullen er waarschijnlijk weer wat uren bij komen.
Gelukkig heb ik een zeer begripvolle directeur. Hij remt me zelfs af. Het frustreerde me namelijk eerst enorm dat ik van hooguit twee dagen ziek per jaar nu zo lang afwezig ben.
Ik zou dus naar die tussenweg proberen te zoeken met je leidinggevende. Dus rustig opbouwen waarbij je steeds heel goed naar je lichaam luistert.

[Patricia31]

Een heel verhaal en zeer vervelend.
Je bent al eerder hier geweest toch? Is er toen een setpointbepaling gedaan? Hoe was deze waarde?