Goedaardig struma wel of niet opereren?
Geplaatst: 18 mei 2020, 18:05
Hallo,
Ik ben Marit, 41 jaar en moeder van drie kindjes. Tijdens de zwangerschap van mijn jongste (in 2014) ontdekte ik een verdikking in mijn hals. Ik ben toen via de huisarts doorverwezen naar de internist, daar is bloedonderzoek gedaan en een echo uitgevoerd, de schildklier bleek toen iets te snel te werken wat ca. 6 maanden na de zwangerschap weer genormaliseerd was, toen is de begeleiding bij de internist afgesloten. In maart van dit jaar meende ik dat de verdikking in mijn hals groter was geworden, ik heb geen problemen met slikken of ademhalen, vind de verdikking in de hals wel erg storend. Omdat ik ook DM2 heb (goed ingesteld, geen medicatie) vond de huisarts het goed om nogmaals de schildklier te laten beoordelen, dwz. bloedonderzoek (TSH iets te laag, FT4 goed) en echo (uitslag struma, gegroeid sinds echo 2014, multinodulair struma met cysteus weefsel en twee solide knobbels (2 bij 3 cm en 4 bij 5,3 cm). Tevens doorgestuurd naar de internist, daar is nogmaals bloedonderzoek gedaan (zowel TSH als FT4 waren nu goed, bezinking normaal), en van de twee knobbels is een punctie gedaan (uitslag goed, benigne), advies internist was om zelf in de gaten te houden of het struma verder groeide, of dat ik mechanische klachten zoals slikklachten kreeg. Nu twee maanden later ervaar ik een continu gevoel van brok in de keel te hebben, ik heb met eten geen problemen maar voel nu wel continu dat er ‘iets’ zit, ik heb de laatste weken ook regelmatig last van hartkloppingen, druk op m’n oren, ook een lichte keelpijn en kriebel in de keel. Ik baal ook enorm van die (in mijn beleving grote) verdikking in mijn hals, heb ook de indruk dat het struma opnieuw gegroeid is. Ik heb de internist gebeld met de vraag of en zo ja welke behandelingen er zijn voor een goedaardig struma. Hij noemde een operatie (gedeeltelijke verwijdering schildklier) als beste optie maar ging nog met de radioloog overleggen of RFA wellicht ook mogelijk was. Ik ben in mijn hoofd veel met het struma bezig, kijk in elke spiegel naar mn hals, echter een operatie vind ik nogal drastisch, ik ben erg bang dat ik na een operatie wel van die verdikking af ben dat het risico op allerlei gezondheidsproblemen ook groot is (zoals traag werkende schildklier, afhankelijkheid van medicatie enz.), is het me dat allemaal waard? De schildklierfunctie is nu immers goed. Ik zoek op dit forum wat ervaringen van mensen die wellicht een vergelijkbare situatie hebben gehad. Dank je wel!
Ik ben Marit, 41 jaar en moeder van drie kindjes. Tijdens de zwangerschap van mijn jongste (in 2014) ontdekte ik een verdikking in mijn hals. Ik ben toen via de huisarts doorverwezen naar de internist, daar is bloedonderzoek gedaan en een echo uitgevoerd, de schildklier bleek toen iets te snel te werken wat ca. 6 maanden na de zwangerschap weer genormaliseerd was, toen is de begeleiding bij de internist afgesloten. In maart van dit jaar meende ik dat de verdikking in mijn hals groter was geworden, ik heb geen problemen met slikken of ademhalen, vind de verdikking in de hals wel erg storend. Omdat ik ook DM2 heb (goed ingesteld, geen medicatie) vond de huisarts het goed om nogmaals de schildklier te laten beoordelen, dwz. bloedonderzoek (TSH iets te laag, FT4 goed) en echo (uitslag struma, gegroeid sinds echo 2014, multinodulair struma met cysteus weefsel en twee solide knobbels (2 bij 3 cm en 4 bij 5,3 cm). Tevens doorgestuurd naar de internist, daar is nogmaals bloedonderzoek gedaan (zowel TSH als FT4 waren nu goed, bezinking normaal), en van de twee knobbels is een punctie gedaan (uitslag goed, benigne), advies internist was om zelf in de gaten te houden of het struma verder groeide, of dat ik mechanische klachten zoals slikklachten kreeg. Nu twee maanden later ervaar ik een continu gevoel van brok in de keel te hebben, ik heb met eten geen problemen maar voel nu wel continu dat er ‘iets’ zit, ik heb de laatste weken ook regelmatig last van hartkloppingen, druk op m’n oren, ook een lichte keelpijn en kriebel in de keel. Ik baal ook enorm van die (in mijn beleving grote) verdikking in mijn hals, heb ook de indruk dat het struma opnieuw gegroeid is. Ik heb de internist gebeld met de vraag of en zo ja welke behandelingen er zijn voor een goedaardig struma. Hij noemde een operatie (gedeeltelijke verwijdering schildklier) als beste optie maar ging nog met de radioloog overleggen of RFA wellicht ook mogelijk was. Ik ben in mijn hoofd veel met het struma bezig, kijk in elke spiegel naar mn hals, echter een operatie vind ik nogal drastisch, ik ben erg bang dat ik na een operatie wel van die verdikking af ben dat het risico op allerlei gezondheidsproblemen ook groot is (zoals traag werkende schildklier, afhankelijkheid van medicatie enz.), is het me dat allemaal waard? De schildklierfunctie is nu immers goed. Ik zoek op dit forum wat ervaringen van mensen die wellicht een vergelijkbare situatie hebben gehad. Dank je wel!