Manou heeft schildklierkanker

Met informatie over en ervaringen met diagnose en behandelingen
Gebruikersavatar
laura
Berichten: 3600
Lid geworden op: 11 sep 2013, 22:42
Contacteer:

Manou heeft schildklierkanker

Bericht door laura »

Uit de NRC ...

Manou
Manou is 26 jaar oud. Ze heeft lang, donker haar, in
dreadlocks samengebonden met een roze elastiekje,
heldere, bruine ogen en een paarse neuspiercing.
De gestreepte broek van grof katoen
wappert heen en weer als ze met luchtige stappen
mijn kamer binnenkomt. Om de kleine teen van haar linker blote
voet zit een ringetje. Verward door haar glimlach, weet ik even
niet hoe ik moet beginnen. Ik had een andere entree verwacht na
mijn telefoontje: bezorgd, angstig?
Vorige week bezocht Manou me vanwege een bultje in haar hals.
Ze komt uit Frankrijk en is sinds twee jaar aan het backpacken.
De laatste maanden werkt ze hier in het dorp in een boomgaard.
Ik dacht aan een lymfeklier, maar stelde voor om ter geruststelling
een echo te laten maken. Ze had geen verzekering, bekende
ze me. Dus die 160 dollar voor de echo moest ze zelf ophoesten.
„Twee dagen werken”, had ze gelachen, „just to buy some peace of
mind .”
Vandaag om vijf voor zes, toen ik snel nog even mijn inbox controleerde,
spatten plots die onwerkelijke letters van mijn beeldscherm:
KANKER. Beduusd staarde ik ernaar. 26 jaar oud. Uitgezaaide
schildklierkanker. Terwijl je aan het backpacken bent aan
de andere kant van de wereld…
De chirurg die ik belde, adviseerde dat Manou zo snel mogelijk
naar Frankrijk zou teruggaan voor verder onderzoek en behandeling.
„Met operatie, radioactief jodium en chemo heeft het een
relatief goede prognose”, sloot hij af.
Ik belde Manou of ze vanavond nog langs kon komen. „Ok”, zei
ze, „Ik probeer wel een fiets te lenen van iemand op de camping”.
En nu, twintig minuten later, zit ze voor me, een stralende
wolk van kleur, katoen en dreads.
„De uitslag is niet goed”, begin ik. „Het ziet eruit als schildklierkanker
en het bultje is waarschijnlijk een uitzaaiing daarvan.” Ik
zwijg even. „Het spijt me. Dit moet nogal een schok zijn.” Ik kijk
haar aan. Manou kijkt onbewogen terug.
Ik leg haar uit wat het advies van de chirurg was. „Afgezien van
het feit dat je niet verzekerd bent hier, kan ik me voorstellen dat
je sowieso liever thuis bent nu?”
Manou zucht. „Ik zou volgende maand naar Australië gaan, een
vriendin bezoeken. Ik wil ook rustig de tijd nemen om na te denken
wat voor soort behandeling ik wil. Ik ben meer van de natuurlijke
oplossingen, zie je?”
We praten over de verschillende opties, de onderzoeken die moeten
volgen. Ik blijf maar naar haar gezicht kijken, de heldere
ogen, de donkere wenkbrauwen. Het gemak waarmee ze hierover
praat: is de diagnose eigenlijk wel geland?
Terwijl ik een brief schrijf voor haar arts in Frankrijk, begrijp ik
plotseling waar de uitdrukking ‘ een brok in mijn keel’ va n d a a n
komt. Ik slik en geef haar mijn mobiele nummer. „Als er iets is
wat ik voor je kan doen, of als je nog iets wilt overleggen...”
Manou fronst. „Weet je wat trouwens bizar was? Terwijl ik hier
naartoe fietste, kwam ik mijn ex tegen bij de rotonde. Ik heb hem
een jaar niet gezien. Hij liep daar met zijn nieuwe vriendin. Dat is
toch een vreemd toeval? Maar hij deed zo raar. Hij gaf me niet
eens een zoen als begroeting. Ben je drie jaar samen geweest...
Geeft hij niet eens een zoen. Ik snap dat niet. Jij?”

Anne Hermans
laura

Kijk voor meer informatie ook eens op Schildkliertje.

Raadpleeg altijd een arts als je twijfelt over je gezondheid.
Het Schildklierforum kan niet worden beschouwd als vervanging van een consult of een behandeling.
Plaats reactie