Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Graag met vermelding van de bron
Gebruikersavatar
laura
Berichten: 3600
Lid geworden op: 11 sep 2013, 22:42
Contacteer:

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door laura »

Kiek schreef: 21 mei 2019, 12:32 Een belangrijker onderzoeksvraag is: door wie, wanneer en waarom de levothyroxine bij ouderen wordt voorgeschreven.
Wat zijn de diagnostische criteria? Bestaan die nog wel?
Aandacht aan het Leidse onderzoek heb ik ook besteed op facebook.
Daar komen nu ook wel reacties waaruit blijkt dat er wat schortte aan de diagnose.
Bij gebrek aan een duidelijk beeld werd levothyroxine voorgeschreven.
Vervolgens ontstonden daardoor klachten zoals hartritmestoornissen.

Wat je zegt Kiek, er is een veel belangrijker onderzoeksvraag.
laura

Kijk voor meer informatie ook eens op Schildkliertje.

Raadpleeg altijd een arts als je twijfelt over je gezondheid.
Het Schildklierforum kan niet worden beschouwd als vervanging van een consult of een behandeling.
Kiek
Berichten: 6714
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door Kiek »

'k Probeer het protocol van die 'Stop-LT4-studie in 4.5 maand' te lezen.
Tot nu toe niet gevonden.
Wel van de IEMO 80-plus
Die liep van 2013 tot 2018.
Zie hieronder.
'k Zoek verder.
Nederlandse Samenvatting

Achtergrond van het onderzoek:
Subklinische hypothyreoïdie is een veel voorkomende aandoening (8-18%) bij
ouderen. Bij subklinische hypothyreoïdie is er sprake van een milde
schildklierhormoon deficiëntie. Desondanks kan deze aandoening bijdragen tot
verschillende problemen op oudere leeftijd. Het schildklierhormoon heeft
gevolgen voor verschillende fysiologische systemen, zoals (cardio)vasculair,
musculair, en met betrekking tot de hersenen. Behandelen van subklinische
hypothyreoidie bij ouderen heeft mogelijk multisystemische voordelen, maar goed
en definitief bewijs is niet beschikbaar. Subklinische hypothyreoidie verdwijnt
in veel gevallen, maar kan ook regelmatig uitmonden in een manifeste
hypothyreoidie. Door het gebrek aan beschikbare bewijslast van de behandeling
van ouderen met subklinische hypothyreoïdie, is er onzekerheid met betrekking
tot behandelrichtlijnen in de klinische praktijk en de indicaties voor
screening en behandeling. Dit geldt vooral voor de oudere ouderen (80 jaar en
ouder), bij wie subklinische hypothyreoïdie het meest prevalent is. Dit
onderstreept de dringende behoefte aan methodologisch goede trials om de voor-
en nadelen van behandeling van persisterende subklinische hypothyreoidie bij
ouderen nader te onderzoeken, zodat voor deze leeftijdscategorie voldoende
krachtige klinische aanbevelingen kunnen worden gedaan.

Doel van het onderzoek:
1. Leidt behandeling met levothyroxine tot multipele gezondheidsvoordelen in de
oudste ouderen met subklinische hypothyreoidie?
2. Zijn deze voordelen zichtbaar over een breed skala aan eindpunten, includief
preventie van cardiovasculaire ziekte en verbetering van kwaliteit van leven,
spierfunctie en congnitie?
3. Worden de voordelen met name gezien binnen subgroepen van oudste ouderen,
zoals vrouwen of ouderen met een milde subklinische hypothyreoidie (TSH 4.6-10
mU/L)
4. Staan er tegenover de voordelen ook bijwerkingen, zoals boezemfibrilleren of
hartfalen?

Onderzoeksopzet:
Gerandomiseerde dubbel-blinde placebo-gecontrolleerde trial

Onderzoekspopulatie:
Ouderen van 80 jaar en ouder uit de algemene bevolking met subklinische
hypothyreoidie, gediagnosticeerd op basis van persistent verhoogd TSH, gemeten
binnen een periode van 3 jaar op minimaal twee tijdstippen die ten minste 3
maanden uit elkaar liggen.

Interventie (indien van toepassing):
Dagelijks Levothyroxine (oraal) 50 µg (dagelijks Levothyroxine (oraal) 25 mcg
indien < 50 kg lichaamsgewicht of bij vóórkomen coronaire hartziekten) versus
placebo.

Primaire onderzoeksvariabelen/uitkomstmaten:
Verandering in ziekte-specifieke QOL

Secundaire onderzoeksvariabelen/uitkomstmaten (indien van toepassing):
- Algemene kwaliteit van leven
- Handknijpkracht
- Cognitieve functie, meer specifiek executief funcitoneren
- Functionele capaciteit (basis Activiteiten van het Dagelijke Leven;
uitgebreide activiteiten van het dagelijks leven)
- Hemoglobine
- Gangsnelheid
- Depressieve symptomen
-Fatale en niet-fatale cardiovasculaire events (inclusief acuut myocard
infarct; beroerte; amputatie wegens perifere vasculaire ziekte;
revascularisatie wegens atheroscleroatische vasculaire ziekte, inclusief voor
acuut coronair syndroom; ziekenhuisopname wegens hartfalen)

Omschrijving en inschatting van belasting en risico (indien van toepassing):
Bijwerkingen (boezemfibrilleren, hartfalen en fracturen in het bijzonder)
kunnen voorkomen bij overbehandeling met levothyroxine. Het dosistitratie
schema en de zorgvuldige controle van de schildklierfunctie binnen de studie
zijn ervoor bedoeld om langdurige perioden van een teveel aan
schildklierhormoon te voorkomen.
Binnen de placebo groep is er een risico op het ontwikkelen van klinische
hypothyreoïdie, maar de zorgvuldige controle van de schildklierfunctie binnen
de studie is ervoor bedoeld om dit scenario te vermijden.
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
Gebruikersavatar
laura
Berichten: 3600
Lid geworden op: 11 sep 2013, 22:42
Contacteer:

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door laura »

Beter geen hormonenbehandeling bij milde schildklierproblemen
KU Leuven | 15-05-2019

Bij volwassenen met een schildklierprobleem is het beter om geen schildklierhormonen toe te dienen. Een hormonenbehandeling blijkt milde symptomen zoals vermoeidheid of neerslachtigheid niet te verbeteren. Dat is de conclusie van een internationale studie waaraan experts van de KU Leuven meewerkten.

De schildklier is een orgaan in de hals dat schildklierhormonen aanmaakt. Die hormonenproductie wordt aangestuurd door de hypofyse in de hersenen. Om te signaleren hoeveel hormonen de schildklier moet aanmaken, maakt de hypofyse zelf het schildklierstimulerend hormoon TSH.
Bij subklinische hypothyreoïdie blijft het gehalte van de schildklierhormonen in het bloed stabiel, terwijl het gehalte TSH stijgt. Met andere woorden, de hypofyse stimuleert de schildklier, maar die maakt niet meer hormonen.

Ongeveer vijf procent van de volwassenen wordt getroffen door subklinische hypothyreoïdie, maar bij ouderen loopt dat op tot tien à vijftien procent. Sommige mensen vertonen helemaal geen symptomen, anderen vertonen milde tekenen van vermoeidheid, neerslachtigheid en gewichtstoename. Die redelijk vage klachten kunnen al dan niet te maken hebben met deze aandoening.

Behandeling met hormonen blijkt geen effect te hebben op vermoeidheid, neerslachtigheid, gewichtstoename of andere symptomen.

Subklinische hypothyreoïdie kan alleen vastgesteld worden met een bloedtest. Tot nog toe was het de richtlijn om hormonen toe te dienen bij patiënten met een TSH-gehalte boven de 10 mlU/L (milli international unit per liter, de standaardeenheid om dit te meten), waar de normale waarden tussen 0,4 en 4 liggen. Uit onderzoek blijkt dat hormonenbehandeling bij patiënten met deze aandoening verdubbeld is tussen 1996 en 2006.

Een internationaal panel van experts onderzocht de resultaten van 21 studies met ongeveer 2.200 deelnemers waarbij een hormonenbehandeling vergeleken wordt met een placebobehandeling. “Behandeling met hormonen blijkt geen effect te hebben op vermoeidheid, neerslachtigheid, gewichtstoename of andere symptomen. Vandaar dat de aanbeveling om bij bijna alle volwassenen met subklinische hypothyreoïdie geen hormonen meer toe te dienen”, legt dokter Mieke Vermandere van het Academisch Centrum voor Huisartsgeneeskunde uit.

De aanbeveling geldt niet voor vrouwen die proberen zwanger te worden of patiënten met zeer hoge TSH-niveaus (boven 20 mlU/L).

De richtlijn is mogelijk niet van toepassing bij patiënten met ernstige symptomen of bij mensen jonger dan 30.
laura

Kijk voor meer informatie ook eens op Schildkliertje.

Raadpleeg altijd een arts als je twijfelt over je gezondheid.
Het Schildklierforum kan niet worden beschouwd als vervanging van een consult of een behandeling.
*anna*
Berichten: 332
Lid geworden op: 12 sep 2013, 01:22

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door *anna* »

Wat zijn eigenlijk milde schildklierproblemen? Lijkt me heel individueel bepaald.
Gebruikersavatar
laura
Berichten: 3600
Lid geworden op: 11 sep 2013, 22:42
Contacteer:

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door laura »

Op facebook maar ook hier kom ik wel verhalen tegen van mensen met goede waarden.
Terwijl de diagnose twijfelachtig is en alleen op basis van klachten wordt toch levothyroxine voorgeschreven.
Daarbij is zelfs geen sprake van subklinische hypothyreoïdie.
laura

Kijk voor meer informatie ook eens op Schildkliertje.

Raadpleeg altijd een arts als je twijfelt over je gezondheid.
Het Schildklierforum kan niet worden beschouwd als vervanging van een consult of een behandeling.
Kiek
Berichten: 6714
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door Kiek »

Dan bedoel je de als ware het snoepjes voorschrijvende alto's bij een gezonde schildklierwerking?
Of van reguliere huisartsen, die onzeker doldraaien om van het gezeur af te zijn?

Of is de reguliere huisarts in het algemeen tegenwoordig sneller geneigd om levothyroxine voor te schrijven?
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
Kiek
Berichten: 6714
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door Kiek »

Een heel klein beetje voor te stellen als je bedenkt dat er blijkbaar stapels kortdurende hypothyreoïdieën bestaan.

Maar dit beleid is nefast voor mensen met een permanente hypothyreoïdie.
Dat zijn de slachtoffers, in de letterlijke zin van het woord.

Ik hoop dat deze mensen een (uitgestelde) behandeling krijgen als er afgesproken wordt dat er na b.v. 8 weken nog eens TSH/FT4 geprikt wordt.
En dan a l t i j d de FT4/TSH, allebei.

Het set point krijgt pas betekenis als er sprake is van een te volgen verloop van de waarden.
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
Kiek
Berichten: 6714
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door Kiek »

Blijkbaar hebben deze artsen geen reden of aanmoediging om hun kennis bij te spijkeren die voor het oprapen ligt.
Zo zie je maar dat zelfs de opleiding te maken heeft met geloof en indoctrinatie.

Het is wel degelijk mogelijk om volgens de cijfertjes te behandelen.
Als men maar weet hoe.
Niet alleen de dokters moeten weten hoe.
Ook de mensen om wie het draait, degenen die zich rot voelen met een verhoogde TSH.

En nee, de mensen moeten niet een jaar wachten op de volgende TSH/FT4.
De paternalistische behandeling van de spreekkamer moet worden omgevormd naar een partnership van patiënt en arts. Zo hoort het.

Het is effectiever om vanaf de vaststelling dat er sprake is van een subklinische hypothyreoidie, de mensen 4 labformulieren mee te geven waarop TSH/FT4, om de 8 weken.
Dan wordt een groot deel van het jaar gecheckt, iedere keer gevolgd door een telefonisch consult.
De mensen zijn zo zelf actief betrokken bij hun proces, in plaats van de patiënt veronachtzaamd naar huis te sturen met niks.
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
ineke
Berichten: 484
Lid geworden op: 08 nov 2014, 17:53

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie

Bericht door ineke »

Kiek schreef: 16 mei 2019, 17:30 .
Wie heeft deze richtlijn in 's hemelsnaam bedacht?
Internationaal.

En nationaal:
Gezien de vermelding (nr. 21) ook bij de NHG onderzocht c.q. opgenomen voor de behandeling.


1 Academic Centre for General Practice, Department of Public Health and Primary Care, KU Leuven, Belgium trudy.bekkering@kuleuven.be.
2 Belgian Centre for Evidence-Based Medicine, Cochrane Belgium.
3 Division of General Internal Medicine and Division of Clinical Epidemiology, University.
4 Department of Health Research Methods, Evidence and Impact, McMaster University, Hamilton, Canada.
5 Department of Medicine, Innlandet Hospital Trust-division, Gjøvik, Norway.
6 Institute of Primary Health Care (BIHAM), University of Bern, Bern, Switzerland.
7 Department of General Internal Medicine, Inselspital, Bern University Hospital, University of Bern, Bern, Switzerland.
8 Munich, Germany.
9 Academic Centre for General Practice, Department of Public Health and Primary Care, KU Leuven, Belgium.
10 Milan, Italy.
11 Knowledge and Evaluation Research Unit in Endocrinology (KER_Endo), Division of Endocrinology, Diabetes, Metabolism and Nutrition, Department of Medicine, Mayo Clinic, Rochester, MN 55905, USA.
12 Division General Internal Medicine, University Hospitals of Geneva, 1205 Geneva, Switzerland.
13 Department of Medicine, Division of Endocrinology, University of Florida, Gainesville, Florida, USA.
14 Primary Care Clinical Unit, Faculty of Medicine, University of Queensland, Brisbane Qld 4029, Australia.
15 HRB Centre for Primary Care Research and Department of General Practice, Royal College of Surgeons in Ireland (RCSI), Dublin, Ireland.
16 Department of Endocrinology/General Internal Medicine, Leiden University Medical Center, Leiden, Netherlands.
17 Effective Basic Services (eBASE), Bamenda, Cameroon.
18 Department of Health Research Methods, Evidence and Impact, McMaster University, Hamilton, Ontario, Canada.'
19 Institute of Health and Society, Faculty of Medicine, University of Oslo, Oslo, Norway.
20 Norwegian Institute of Public Health, Oslo, Norway.
21 Dutch College of General Practitioners, Utrecht, Netherlands.




Een van de antwoorden op het artikel
(dit van een Professor uit Canada);
My main concern with the new guidelines is for the health of patients who are truly hypothyroid despite TSH and T4 levels that place them within the now broader subclinical hypothyroidism category.

I believe “false-negatives” will genuinely suffer without appropriate therapy if they are over 30 and not pregnant. A person is a false negative when they are denied the diagnosis and therapy for overt hypothyroidism because they are miscategorized as subclinical.
The 21-item review by Feller et al, 2018 said quite explicitly in their “Limitations” section that because only 2 of the 21 studies focused on people with TSH higher than 10, the findings of their review “may not be generalizable to people with subclinical hypothyroidism and a [TSH] level higher than 10 mIU/L.”
Therefore, why didn't the guidelines keep the TSH subclinical / clinical boundary at 10 mIU/L?

If the TSH-T4 paradigm contributed to overtreatment and ineffective therapy, and if this paradigm resulted in many false positives, then how is it helpful to expand the gray area created by this paradigm, use it to make the subclinical category even wider, and then forbid therapy within that category? This creates a larger gray area for false negatives.
I propose a better way forward: Acknowledge the flaws of the TSH-T4 diagnosis paradigm, and then take steps to improve thyroid diagnosis. Surely medicine wishes to prevent harm. Identify the genuinely hypothyroid patients in this category.

Research has shown that persons with low-normal Free T4 levels may be genuinely hypothyroid despite a TSH below 10 or 20. An individual’s homeostatic set-point for T3, T4 and TSH is ~50% the width of the population reference range (1-2). This means that a patient whose T4 or T3 set point is at the top of reference range will be genuinely hypothyroid near the bottom of range. A patient in this biochemical state can even suffer myxedema coma (3).

TSH suppression by non-thyroidal factors can misclassify a patient as subclinical despite being truly hypothyroid. A patient’s TSH secretion may be unable to rise appropriately because of TSH-lowering medications and substances (4); high cortisol (5); fasting, depression, or exhausting exercise (6); rexinoids (vitamin A) (7, 8); and/or nonthyroidal illness (9).

The Free T4 reference range may also misclassify SH patients who are truly hypothyroid. The range may be skewed too low by including blood samples of patients with T4-lowering medicines and health conditions. Both iodine deficiency and iodine excess can reduce T4, as well as any factor that reduces TSH stimulation of the thyroid.
But there are ways to improve diagnosis, starting with symptoms.

The symptoms of hypothyroidism are commonly dismissed by logical fallacies. The reasoning is that because the symptoms of hypothyroidism _can_ be caused by other health conditions, they _are_ caused by other health conditions, especially if the TSH and T4 levels persuade. But symptoms are the natural physiological effects of T3 hormone insufficiency, not the direct effects of TSH or T4. To say that all the classic hypothyroid symptoms are “nonspecific” to hypothyroidism leaves no symptoms that are specific to hypothyroidism.

The guidelines in Box 3 state that "there is no clear evidence on how to attribute symptoms to SCH reliably, even with severe symptoms" -- this is not true.
Clinical scoring guides may detect hypothyroidism when TSH and T4 alone would place people in an expanding gray area of uncertain diagnosis. In 2003, research confirmed the usefulness of a 1997 clinical score for hypothyroidism, (10) proving that patients’ clinical score, ankle reflex response, total cholesterol, and creatine kinase significantly correlated with T4 and T3 levels. (11) In 2011, a review of thyroid clinical scoring scales reaffirmed their continued relevance for diagnosis. (12)

The research found that TSH did not strongly correlate with signs of “tissue hypothyroidism” throughout the body. Symptoms shouldn't have to agree with TSH. Research on the pituitary and hypothalamus has revealed TSH is a unique, local, organ-specific response that cannot speak for the rest of the body's T3 sufficiency. (13)
Here's another tool: A free, clinically tested computer application (SPINA-thyr) assesses thyroid gland function, pituitary dysfunction, and T4-T3 conversion efficiency based on advanced mathematical modelling of the HPT axis. (14-15) All it requires is a practitioner to input Free T3, Free T4 and TSH results, units and reference ranges. Including the Free T3 test result is a critical element. T3 is the most powerful, essential thyroid hormone. No mathematical model of the HPT axis can be complete without it. Triangulation between three test results yields more insight than two hormone levels that largely mirror each other.

Additional methods can rule out normal thyroid gland function among subclinical patients. In a person with a healthy thyroid gland, insulin resistance and obesity inflates Free T3 levels; this may distinguish them from hypothyroid patients with T3 lower in reference. (16) A simple ankle reflex test with a normal or fast response has a strong negative predictive value -- it can rule out hypothyroidism (7). Bring back the wrongly maligned “photomotogram.” (8)

Many relevant tests have been buried and forgotten by a medical paradigm that claimed TSH and T4 testing was enough – and this very paradigm led to the charge of "ineffective" overtreatment of healthy patients within the vague subclinical category.
As for the "ineffectiveness" of all "thyroid hormones" in therapy, in the 21 trials reviewed by Feller et al, false-positive patients may have vastly outnumbered those with true thyroid dysfunction. Would not the inclusion of false positives in trials bias the results against false negatives who were truly hypothyroid? Wouldn't the averages make it appear that levothyroxine monotherapy benefited few to none?

I hope subclinical hypothyroidism guidelines committees will take these points into consideration. You could prevent patients’ unnecessary suffering with “nonspecific” yet truly hypothyroid symptoms. You could prevent the misattribution of hypothyroidism to other diseases. You could prevent denial of effective T4 and/or T3 thyroid therapy to those who need it.

24 May 2019
Tania S. Smith
Associate Professor, Communications Studies
University of Calgary
Calgary, AB

https://www.bmj.com/content/365/bmj.l20 ... -responses

.
Gebruikersavatar
laura
Berichten: 3600
Lid geworden op: 11 sep 2013, 22:42
Contacteer:

Re: Geen behandeling bij subklinische hypothyreoïdie?!

Bericht door laura »

laura

Kijk voor meer informatie ook eens op Schildkliertje.

Raadpleeg altijd een arts als je twijfelt over je gezondheid.
Het Schildklierforum kan niet worden beschouwd als vervanging van een consult of een behandeling.
Plaats reactie