Het Schildklier Netwerk
In het Schildklier Netwerk werken dokters van verschillende specialismen en uit verschillende ziekenhuizen nauw met elkaar samen rondom de zorg aan en het onderzoek naar (bij)schildklierziekten. Deze samenwerking draagt bij aan uitstekende en doelmatige (bij)schildklierzorg, aangeboden in de regio zuidwest-Nederland.
Belangrijke onderdelen van de samenwerking zijn:
Een regionaal zorgpad waardoor de zorg in al onze ziekenhuizen uniform en van hoge kwaliteit is;
Wij voldoen allemaal aan de geldende eisen en normen die gesteld worden aan onze zorg. Daarbij is de chirurgische normen van de Nederlandse Vereniging van Heelkunde voor ons leidend zijn;
Een regionaal multidisciplinair overleg waar alle betrokken specialismen en ziekenhuizen een bijdrage aan leveren en waarin we per patiënt bespreken wat de gewenste behandeling is;
Een goed geïnformeerde patiënt;
Wetenschappelijk onderzoek naar (bij)schildklierzorg waar we ons samen voor inzetten. Zorg en onderzoek gaan bij ons hand in hand;
Een compleet pakket van zorg en diagnostiek, geleverd door één level 1 ziekenhuis (het Erasmus MC) en vijf level 2 ziekenhuizen vanuit een Schildklier Netwerk.
http://www.schildkliernetwerk.nl/over-ons/
In beeld:
Cijfers schildklierziektes in Nederland
hypothyroïdie – ca. 400000
hyperthyroïdie - ca. 100000
nieuwe patiënten schildklierkanker – ca. 500 per jaar
http://www.schildkliernetwerk.nl/in-beeld/
‘De kleinste schildklierafwijking kan al gevolgen hebben’
Studie Robin Peeters leidt tot aanpassing richtlijn
https://mediator.zonmw.nl/mediator-25-s ... en-hebben/
Klachten
De schildklier is een klein orgaan onder en voor in de hals dat het hormoon thyroxine (schildklierhormoon) aanmaakt. Dat hormoon is als het ware het gaspedaal van de stofwisseling. Hoe meer thyroxine de schildklier aanmaakt, des te sterker is de verbranding van koolhydraten, vetten en des te meer eiwit wordt er in het lichaam aangemaakt. Wanneer de hoeveelheid schildklierhormoon stijgt, nemen de hartslag en snelheid van de ademhaling toe.
Verschillende klachten kunnen duiden op een schildklieraandoening. Het is niet zo dat in alle gevallen daadwerkelijk sprake is van een schildklierziekte. Het is raadzaam om bij onderstaande klachten contact op te nemen met uw huisarts. Indien nodig verwijst de huisarts u naar een ziekenhuis voor verder onderzoek en behandeling.
Knobbel
Knobbels in de schildklier (zogenaamde schildkliernodi) komen vaak voor. Ongeveer 8% van de volwassenen heeft een voelbare knobbel in de schildklier. 25 - 40% van de volwassenen blijkt zelfs één of meerdere knobbels in de schildklier te hebben. Veelal wordt de knobbel als eerste ontdekt omdat deze 'door' de huid heen zichbaar wordt. Verreweg het grootste deel van de schildklierknobbels zijn goedaardig. Schildklierkanker is een relatief zeldzame aandoening. Het is verstandig om naar de huisarts te gaan wanneer:
- er sprake is van een plotselingen (snelle) ontwikkeling van een knobbel of vergroting van de schildklier
- de stem hees wordt
- er sprake is van opgezette lymfeklieren in de hals
- de knobbel niet meebeweegt met het slikken en vast zit aan de huid/spieren
- er sprake is van hardheid van de schildklier en/of de schildklierknobbel
Te trage schildklier (hypothyroïdie)
Hieronder leest u wat de meest voorkomende klachten en symptomen van een te trage schildklier zijn. Deze klachten hoeven niet allemaal en ook niet tegelijk voor te komen.
• Lichamelijke klachten: vermoeidheid, kouwelijkheid, droge/koude/bleekgele huid, traagheid in denken en handelen, langzame spraak, concentratiestoornissen, spierzwakte, spierpijn en -stijfheid in met name de armen/ benen/heupen, gewrichtspijn, tintelingen in de handen, hartklachten, bros en uitvallend haar, breekbare nagels, wenkbrauwuitval, gewichtstoename, kortademigheid/benauwdheid, hese en krakende stem, verstopping, doofheid, oogklachten, heftige menstruaties, vochtophoping in de huid en oorsuizen.
• Psyhosociale klachten: depressiviteit, emotionele labiliteit, nervositeit, vermoeidheid, gevoel van uitputting, overspannenheid, angst, argwaan, agressie, laag zelfvertrouwen en psychische belasting.
Te snelle schildklier (hyperthyroïdie)
Hieronder leest u wat de meest voorkomende klachten en symptomen van een te snelle schildklier zijn. Deze klachten hoeven niet allemaal en ook niet tegelijk voor te komen.
• Lichamelijke klachten: vergrote schildlklier in de hals, gewichtsverlies, verhoogde eetlust, niet aan kunnen komen, erg warm hebben, transpireren, verhoogde en/of onregelmatige hartslag, hartkramp in rust, diarree (niet constant), zachte ontlasting, bevende handen, inwendig trillerig gevoel, slapte, klamme huid, onrustig bewegen, onrustig slapen en/of niet in slaap kunnen vallen, spierzwakte in armen en benen, kortademig na inspanning, menstruatie wordt minder, miskramen, onvruchtbaarheid, haaruitval, afbrokkelende nagels, gevoelig voor geluid, erg moe tot uitgeput zijn, 'bollende' ogen, starende 'schrikachtige' ogen, rode geïrriteerde ogen, zandkorrels in ogen.
• Psychosociale klachten: gejaagd gevoel, geïrriteerdheid, ongeduld, emotionele labiliteit, nerveus, snel denken en praten, vermoeidheid, gevoel van uitputting, niet kunnen stoppen met werken, overspannenheid, angst, argwaam, agressie, laag zelfvertrouwen, psychische belasting.
Oogklachten
Ongeveer 20% van de mensen met een te snel werkende schildklier krijgt oogklachten. De oogklachten kunnen variëren van licht tot ernstig. Soms is er sprake van de 'oogziekte van Graves' ook wel 'Orbitopathie' genoemd. Dit is een auto-immuunziekte. Auto-immuun wil zeggen dat het lichaam afweer- of antifstoffen maakt tegen (delen van) het eigen lichaam, waardoor ziekteverschijnselen ontstaan. Bij de ziekte van Graves zijn er afweerstoffen tegen TSH waardoor de schildklier niet goed meer wordt bestuurd vanuit de hersenen. Meestal worden er dan te veel schildklierhormonen aangemaakt waardoor de stofwisseling in het lichaam sneller verloopt
Alhoewel de schildklier- en oogaandoening nauw met elkaar verweven zijn, wordt er onderscheid gemaakt tussen de behandelingen van de schildklier en de ogen. Dit omdat niet elke patiënt met een afwijkende schildklierwerking oogklachten krijgt en andersom