Gloednieuw middel zeldzame schildklierziekte

Graag met vermelding van de bron
Plaats reactie
ineke
Berichten: 484
Lid geworden op: 08 nov 2014, 17:53

Gloednieuw middel zeldzame schildklierziekte

Bericht door ineke »

Bron: Erasmus MC
Door: Joyce de Bruijn
21 augustus, 2019

Gloednieuw middel zeldzame schildklierziekte

Het is onderzoekers van het Erasmus MC gelukt een geneesmiddel te ontwikkelen voor een zeldzame schildklierziekte. Dat middel is mogelijk volgend jaar al beschikbaar voor patiënten.
Ze kunnen het verhaal niet vertellen zonder te stralen. En dat is niet verwonderlijk. Internist-endocrinoloog Edward Visser en arts-onderzoeker Stefan Groeneweg hebben samen met hun team iets voor elkaar gekregen dat zelden voorkomt in de medische wetenschap.
Dit jaar presenteerden ze de onweerlegbaar positieve uitkomsten van een door hun team ontwikkelde therapie tegen de zeldzame schildklierziekte Allan-Herndon-Dudley Syndroom. De resultaten van de studie waren zó positief dat gesprekken met de Europese geneesmiddelenwaakhond European Medicines Agency (EMA) ertoe leidden een versneld registratieproces voor het middel te starten. En dat is bijzonder. In de loop van 2020 komt het middel, een molecuul dat Triac heet, mogelijk al op de markt.




Cruciale rol

Maar laten we beginnen bij het begin. In het schildklierlaboratorium van het Erasmus MC wordt al sinds de jaren zeventig onderzoek gedaan naar de werking van de schildklier, een orgaan in de hals dat schildklierhormoon maakt voor de cellen van alle organen en weefsels in het lichaam. Schildklierhormoon speelt een cruciale rol in de ontwikkeling van weefsels en in de regulatie van de stofwisseling.

Vooral de hersenen hebben schildklierhormoon – kortweg T3 geheten – nodig om zich optimaal te ontwikkelen. Krijgen de babyhersenen in de baarmoeder en gedurende de eerste maanden na de geboorte al te weinig T3, dan kunnen ernstige verstandelijke en lichamelijke beperkingen ontstaan.


MCT8

“We kijken hier in het lab vooral hóe dat schildklierhormoon in al die cellen wordt opgenomen. Er zijn in feite twee soorten schildklierhormoon, maar T3 is het daadwerkelijk actieve hormoon’’, legt Edward Visser uit. “Onze mentor, professor Theo Visser die vorig jaar helaas onverwacht is overleden, heeft begin deze eeuw ontdekt dat T3 gebruik maakt van speciale poortjes in het celmembraan om de cel binnen te gaan. In 2003 ontdekte onze onderzoeksgroep welk poortje dat is in de hersencellen. Dat poortje heet Monocarboxylate Transporter 8: oftewel MCT8.”

Bij een kleine patiëntengroep, veelal jonge kinderen, is dat MCT8-poortje defect. Een zeldzame aandoening, die bij één op de 70.000 jongens voorkomt: het Allan-Herndon-Dudley Syndroom of MCT8 deficiëntie. “Deze jongens – het zijn alleen jongens – hebben een aparte combinatie van schildklierhormoonwaarden in het bloed. Vooral de sterk verhoogde T3 waarden vallen op”, leggen Groeneweg en Visser uit.

“Het T3 kan de hersenen niet goed bereiken, omdat het MCT8-poortje dat hiervoor nodig is, niet werkt. In overige weefsels, zoals het hart, de spieren, de lever en de nieren is de T3-concentratie juist heel hoog omdat deze weefsels gebruik maken van andere poortjes.”
'Tot voor kort was er geen geneesmiddel’

Ondergewicht

Doordat in de andere lichaamsweefsels bovenmatig veel T3 actief is, richt het daar schade aan. “Deze jongens hebben een hoge hartslag, ernstig ondergewicht en nauwelijks spieren. Ze zijn bijna allemaal afhankelijk van een rolstoel en hebben dikwijls de cognitieve ontwikkeling van een kind van drie maanden. Velen worden helaas niet ouder dan 18 jaar. En het nare is: er is geen geneesmiddel voor.”

Dat wil zeggen: tot voor kort was er geen geneesmiddel. Het onderzoeksteam dook het lab en de medische literatuur in en ontdekte het molecuul Triac dat in de jaren vijftig al eens was gemaakt door de Britse wetenschapper Rosalie Pitt-Rivers. Visser en Groeneweg: “Met de kennis van toen dacht zij dat wellicht Triac en niet T3 het belangrijkste schildklierhormoon was.”
Alleen een Frans farmaceutisch bedrijfje maakte het nog, een beetje tegen de klippen op, voor een schildklieraandoening waarvoor het al lang geen indicatie meer is. Visser: “In de rest van de wereld wordt Triac niet voorgeschreven. Maar wij hebben er dankbaar gebruik van kunnen maken voor onze studie.”


Maskertje

Triac ziet er op moleculair niveau bijna precies hetzelfde uit als een T3-molecuul. Daar zit hem de kneep. “Omdat het molecuul er nét iets anders uitziet, kan het gebruik maken van een ander poortje in het membraan van de hersencel”, leggen Visser en Groeneweg uit. “Maar eenmaal ín de cel, heeft het molecuul exact dezelfde werking als het T3-molecuul. Het werpt in de hersencel in wezen zijn maskertje af.”

Wat de onderzoekers in een studie in samenwerking met Duitse collega’s zagen in muismodellen, was veelbelovend. “Bij muizen met MCT8 deficiëntie die direct na de geboorte Triac kregen, ontwikkelden de hersenen zich volkomen normaal.” En dan gebeurt er nóg iets wonderlijks als de patiënten Triac innemen. De T3 spiegels in alle andere weefsels en organen gaan omlaag. “Triac dringt ook de overige weefsels binnen en neemt als het ware de T3-werkzaamheid over.”


Verbluffend

Over hun studie met 46 patiënten met het Allan-Herndon-Dudley Syndroom, gestart in 2014 en uitgerold in negen verschillende landen, willen Visser en Groeneweg eerst iets kwijt: “Zo’n onderzoek is alleen maar mogelijk dankzij de inspanningen van heel veel dokters en onderzoekers in binnen- en buitenland. En natuurlijk dankzij de hulp van alle patiënten en hun ouders.”

Des te mooier is het dat de uitkomsten verbluffend waren. “Bij alle kinderen en volwassenen zagen we dat de sterk verhoogde T3 concentratie in het bloed snel en volkomen normaliseerde. Dit had allerlei positieve gevolgen, zoals verbetering van het gewicht, hartritme en bloeddruk. En last but not least: het middel is veilig en heeft geen bijwerkingen”, vertellen Visser en Groeneweg enthousiast. Bij de heel jonge kinderen zagen de onderzoekers bovendien dat de motorische ontwikkeling positief werd beïnvloed. Bij de oudere kinderen en enkele volwassenen was dat niet zichtbaar. “Dat komt waarschijnlijk doordat de hersenschade die daar al door het tekort aan T3 was ontstaan, op die leeftijd niet meer omkeerbaar is.”
‘We mogen natuurlijk geen valse verwachtingen wekken, maar we hopen op grote verschillen’

Weesgeneesmiddelen

Daarna ging het snel: na een presentatie op een internationaal congres meldde zich een Zweeds farmaceutisch bedrijf dat is gespecialiseerd in de ontwikkeling van weesgeneesmiddelen. Er werd contact gelegd met het Technology Transfer Office (TTO) van het Erasmus MC. “Inmiddels zijn de eerste stappen gezet in het registratieproces van Triac als medicijn voor deze aandoening. Als alles naar verwachting gaat, zou het middel al volgend jaar in Europa op de markt kunnen komen voor patiënten.”

Visser en Groeneweg zijn nog voorzichtig met het interpreteren van de effecten van Triac op het brein. Daarom zetten ze intussen een studie op poten om te onderzoeken wat de effecten zijn op de jongste kinderen met het syndroom. “We kijken dan echt alleen naar de hersenontwikkeling. We hopen te zien dat vroegtijdig starten van behandeling met Triac de ontwikkeling van de hersenen positief beïnvloedt. Net zoals we bij de muizen zagen.

“We mogen natuurlijk geen valse verwachtingen wekken, maar we hopen op grote verschillen. Op het verschil tussen een kind dat levenslang in een rolstoel zit en een kind dat op termijn lichte werkzaamheden kan verrichten.”



The Lancet

De resultaten van de studie naar Triac bij patiënten met het Allan-Herndon-Dudley Syndroom zijn recentelijk gepubliceerd in The Lancet Diabetes and Endocrinology .


Wist je dat:
Twee tot drie procent van de Nederlanders een schildklieraandoening heeft.
De schildklierhormonen in álle lichaamscellen werkzaam zijn.
•Schildklieraandoeningen daarom tientallen verschillende, soms heel vage klachten kunnen geven
.
•Baby’s binnen een week na hun geboorte met de hielprik op schildklierhormoon worden gecheckt.
•Onderzoekers ook bestuderen of het Allan-Herndon-Dudley Syndroom al kan worden gedetecteerd in de hielprik?
•Deze zeldzame schildklierziekte daardoor in de toekomst misschien al in een heel vroeg stadium kan worden behandeld?
Link origineel artikel:
https://amazingerasmusmc.nl/actueel/glo ... ierziekte/




Abstract artikel The Lancet:
Background

Deficiency of the thyroid hormone transporter monocarboxylate transporter 8 (MCT8)causes severe intellectual and motor disability and high serum tri-iodothyronine (T 3) concentrations (Allan–Herndon–Dudley syndrome). This chronic thyrotoxicosis leadsto progressive deterioration in bodyweight, tachycardia, and muscle wasting, predisposingaffected individuals to substantial morbidity and mortality. Treatment that safelyalleviates peripheral thyrotoxicosis and reverses cerebral hypothyroidism is not yetavailable. We aimed to investigate the effects of treatment with the T 3 analogue Triac (3,3',5-tri-iodothyroacetic acid, or tiratricol), in patients withMCT8 deficiency.

Methods

In this investigator-initiated, multicentre, open-label, single-arm, phase 2, pragmatictrial, we investigated the effectiveness and safety of oral Triac in male paediatricand adult patients with MCT8 deficiency in eight countries in Europe and one sitein South Africa. Triac was administered in a predefined escalating dose schedule—afterthe initial dose of once-daily 350 μg Triac, the daily dose was increased progressivelyin 350 μg increments, with the goal of attaining serum total T 3 concentrations within the target range of 1·4–2·5 nmol/L. We assessed changes inseveral clinical and biochemical signs of hyperthyroidism between baseline and 12months of treatment. The prespecified primary endpoint was the change in serum T 3 concentrations from baseline to month 12. The co-primary endpoints were changes inconcentrations of serum thyroid-stimulating hormone (TSH), free and total thyroxine(T 4), and total reverse T 3 from baseline to month 12. These analyses were done in patients who received at leastone dose of Triac and had at least one post-baseline evaluation of serum throid function.This trial is registered with ClinicalTrials.gov, number NCT02060474.

Findings


Between Oct 15, 2014, and June 1, 2017, we screened 50 patients, all of whom wereeligible. Of these patients, four (8%) patients decided not to participate becauseof travel commitments. 46 (92%) patients were therefore enrolled in the trial to receiveTriac (median age 7·1 years [range 0·8–66·8]). 45 (98%) participants received Triacand had at least one follow-up measurement of thyroid function and thus were includedin the analyses of the primary endpoints. Of these 45 patients, five did not completethe trial (two patients withdrew [travel burden, severe pre-existing comorbidity],one was lost to follow-up, one developed of Graves disease, and one died of sepsis).Patients required a mean dose of 38.3 μg/kg of bodyweight (range 6·4–84·3) to attainT 3 concentrations within the target range. Serum T 3 concentration decreased from 4·97 nmol/L (SD 1·55) at baseline to 1·82 nmol/L (0·69)at month 12 (mean decrease 3·15 nmol/L, 95% CI 2·68–3·62; p<0·0001), while serum TSHconcentrations decreased from 2·91 mU/L (SD 1·68) to 1·02 mU/L (1·14; mean decrease1·89 mU/L, 1·39–2·39; p<0·0001) and serum free T 4 concentrations decreased from 9·5 pmol/L (SD 2·5) to 3·4 (1·6; mean decrease 6·1pmol/L (5·4–6·8; p<0·0001). Additionally, serum total T 4 concentrations decreased by 31·6 nmol/L (28·0–35·2; p<0·0001) and reverse T 3 by 0·08 nmol/L (0·05–0·10; p<0·0001). Seven treatment-related adverse events (transientlyincreased perspiration or irritability) occurred in six (13%) patients. 26 seriousadverse events that were considered unrelated to treatment occurred in 18 (39%) patients(mostly hospital admissions because of infections). One patient died from pulmonarysepsis leading to multi-organ failure, which was unrelated to Triac treatment.

Interpretation


Key features of peripheral thyrotoxicosis were alleviated in paediatric and adultpatients with MCT8 deficiency who were treated with Triac. Triac seems a reasonabletreatment strategy to ameliorate the consequences of untreated peripheral thyrotoxicosisin patients with MCT8 deficiency.

Funding

Dutch Scientific Organization, Sherman Foundation, NeMO Foundation, Wellcome Trust,UK National Institute for Health Research Cambridge Biomedical Centre, Toulouse UniversityHospital, and Una Vita Rara ONLUS.

https://www.thelancet.com/journals/land ... X/fulltext

.
Kiek
Berichten: 6715
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: Gloednieuw middel zeldzame schildklierziekte

Bericht door Kiek »

Wat een fantastische oplossing!
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
Gebruikersavatar
laura
Berichten: 3600
Lid geworden op: 11 sep 2013, 22:42
Contacteer:

Nieuw medicijn voor zeldzame schildklierziekte (MCT8)

Bericht door laura »

Nieuw medicijn voor zeldzame schildklierziekte
Interview met Edward Visser door Diana de Veld

Gloednieuw middel zeldzame schildklierziekte
Door Joyce de Bruijn

Wat doe je wanneer het schildklierhormoon door een genetische mutatie niet in de hersencellen terechtkomt, met alle gevolgen van dien? Onderzoeker dr. Edward Visser en collega’s zochten de oplossing in een stofje dat dezelfde werking heeft als schildklierhormoon, maar dat dankzij een iets afwijkende vorm wél in de hersencellen belandt. Met steun van ZonMw onderzocht Visser de werking bij patiënten. ‘We zagen een grote verbetering in lichaamsgewicht, hartritme en schildklierhormoonspiegels.’ Het medicijn is al beschikbaar voor patiënten.

Onderzoek doen naar zeldzame ziekten is moeilijk. Niet alleen is het lastig om genoeg patiënten te vinden voor studies, maar daarnaast is er vaak minder aandacht en geld voor ziekten die maar heel weinig mensen treffen. ‘Wij waren dan ook erg blij met de ZonMw PM Rare subsidie die we in 2013 kregen toegekend’, vertelt internist-endocrinoloog dr. Edward Visser (Erasmus MC). Het onderzoek richtte zich op een nieuwe behandeling voor het Allan-Herndon-Dudley-syndroom, een aandoening die voorkomt bij één op de 70.000 mannen. Patiënten hebben een ernstige verstandelijke beperking en metabole problemen die zich onder meer vertalen in spierafbraak, een versnelde hartslag en ondergewicht. Patiënten zitten in een rolstoel en overlijden vaak op kinderleeftijd.

Poortjes nodig

‘Sinds een jaar of twintig is meer bekend over de oorzaak van het Allan-Herndon-Dudley-syndroom’, zegt Visser. ‘Het gaat om een tekort aan MCT8, een transportereiwit dat nodig is om schildklierhormoon naar de hersencellen te transporteren.’ Schildklierhormoon (T3) is van essentieel belang voor het hele lichaam. ‘In het verleden werd gedacht dat het hormoon vanzelf door het celmembraan – het omhulsel van de cel – heen komt, maar dat blijkt niet het geval te zijn. Schildklierhormoon heeft hiervoor speciale poortjes, de zogenaamde transportereiwitten, nodig. MCT8 heeft deze functie voor de bloed-hersenbarrière.’
De ziekte ontstaat door een mutatie in het MCT8-gen op het X-chromosoom, waardoor MCT8 niet goed functioneert. De verstandelijke beperking is het gevolg van tekort aan T3 in de hersenen. Opvallend is dat er in de rest van het lichaam bij patiënten juist veel te veel T3 aanwezig is. Dit zorgt voor de andere symptomen, zoals spierafbraak, een snel hartritme en ondergewicht.

T3-variant

Op zoek naar een medicijn voor het syndroom stuitten de onderzoekers van het Erasmus MC op het molecuul Triac dat in de jaren vijftig ontwikkeld werd. ‘Dit is een soortgelijk molecuul als T3, maar met een iets afwijkende vorm waardoor het via een ander poortje wél de hersencellen binnen kan komen’, licht Visser toe. Nadat experimenten op patiëntencellen en muizen positieve effecten lieten zien, ontving Visser in 2013 subsidie van ZonMw om de werking bij patiënten te onderzoeken. Ook de Sherman Foundation gaf subsidie. ‘Uiteindelijk namen 46 patiënten uit negen verschillende landen deel. Dat is veel, zeker als je bedenkt dat er wereldwijd maar een paar honderd patiënten bekend waren’, merkt Visser op. De patiënten slikten het medicijn elke dag, een jaar lang. ‘De resultaten waren erg positief: patiënten kwamen in gewicht aan, hun hartritme verbeterde en de torenhoge T3-spiegels in het bloed daalden. Ouders hadden daarnaast de indruk dat hun kinderen ‘s nachts beter doorsliepen en alerter waren.’

Jongere deelnemers
De meeste patiënten lieten geen verbetering in neurologische ontwikkeling zien. ‘Dat was geen verrassing: gemiddeld waren de deelnemers zeven jaar oud. Er is dan al te veel hersenschade ontstaan’, verklaart Visser. Momenteel is een tweede trial opgestart in Europa en de VS met deelnemers jonger dan 2,5 jaar. ‘Hopelijk zien we op die leeftijd wel een positief effect op de hersenontwikkeling.’

Registratie

Het Zweedse bedrijf Rare Thyroid Therapeutics, gespecialiseerd in weesgeneesmiddelen, zocht contact met het Erasmus MC om het medicijn voor deze toepassing op de markt te brengen. De nieuwe naam is Emcitate. ‘Rare Thyroid Therapeutics neemt het complexe registratieproces van ons over. Daar ben ik erg blij mee.’ Emcitate is al off-label beschikbaar, maar zal hopelijk binnen een paar jaar geregistreerd zijn als geneesmiddel voor dit ziektebeeld.
Behalve een werkzaam medicijn heeft het onderzoek nog meer opgeleverd: ‘Artsen wereldwijd benaderden ons omdat ze patiënten wilden aanmelden voor onze studie. Daardoor kwamen we met honderden nieuwe patiënten in aanraking en zo kwamen we veel meer te weten over het ziektebeeld zelf. Een mooi bijeffect. Afgelopen jaar hebben we hierover gepubliceerd in The Lancet Diabetes & Endocrinology, waarin ook de resultaten van de trial werden gepubliceerd.’

Lees meer over het programma PM Rare met projecten op het gebied van zeldzame ziekten: Priority Medicines zeldzame ziekten en weesgeneesmiddelen (PM Rare)

Tekst Diana de Veld
Beeld Shutterstock

© ZonMw 2020
laura

Kijk voor meer informatie ook eens op Schildkliertje.

Raadpleeg altijd een arts als je twijfelt over je gezondheid.
Het Schildklierforum kan niet worden beschouwd als vervanging van een consult of een behandeling.
ineke
Berichten: 484
Lid geworden op: 08 nov 2014, 17:53

Re: Gloednieuw middel zeldzame schildklierziekte

Bericht door ineke »

Juli 2021

Nieuwe studie naar medicijn voor zeldzame schildklierziekte
Onderzoekers van het Erasmus MC zijn een nieuwe studie gestart naar een geneesmiddel tegen een zeldzame schildklierziekte. Het gaat om een bestaand molecuul waarvan de onderzoekers hebben ontdekt dat het werkt tegen de ziekte. Dat het gunstige effecten heeft op het lichaam van een patiënt staat vast. Nu willen de onderzoekers weten of dat geneesmiddel ook een positief effect heeft op de hersenen van heel jonge patiënten.


Allan-Herndon-Dudley
Het gaat om het Allan-Herndon-Dudley Syndroom (AHDS), een aandoening die bij 1 op de 70.000 kinderen voorkomt, en alleen bij jongens. Door een te hoog gehalte van het schildklierhormoon T3 in het bloed ontstaan allerlei problemen. De jongens hebben een hoge hartslag, ernstig ondergewicht en nauwelijks spieren. Ze zijn bijna allemaal afhankelijk van een rolstoel en hebben dikwijls de cognitieve ontwikkeling van een kind van drie maanden.

Het middel van de nieuwe studie, Triac genaamd, heeft een positief effect op het gehalte van het schildklierhormoon T3. Bij alle kinderen en volwassenen die aan een eerdere studie naar Triac deelnamen, zagen de onderzoekers dat de sterk verhoogde T3 concentratie in het bloed snel en volkomen normaliseerde. Dit had allerlei positieve gevolgen, zoals verbetering van het gewicht, hartritme en bloeddruk.

Maar T3 speelt ook een cruciale rol bij de ontwikkeling van het brein, dat is in de medische wereld al decennia bekend. Bij patiënten met AHDS ontstaat een groot tekort aan T3 in de hersenen door een defect in een transporter voor T3, MCT8 genaamd. Daardoor blijven de hersencellen achter in ontwikkeling. Deze aandoening heet ook wel MCT8 deficiëntie.


8 Jongetjes
De gedroomde uitkomst van de nieuwe studie, die wereldwijd reeds loopt en waarin al 8 jongetjes met deze ziekte deelnemen, is dat Triac kan voorkomen dat de ziekte de hersenen zodanig beschadigt dat de kinderen ernstig gehandicapt raken of zelfs komen te overlijden. De studie wordt gecoördineerd door internist-endocrinoloog Edward Visser en arts-onderzoeker Ferdy van Geest.

Maar eerst terug naar de ontdekking van Triac, want dat is een bijzonder verhaal. Edward Visser en arts-onderzoeker Stefan Groeneweg kregen in 2019 samen met hun team iets voor elkaar dat maar zelden lukt in de medische wereld: een medicijn ontdekken tegen een ziekte én er mede voor zorgen dat dit snel beschikbaar komt voor patiënten.

In 2019 presenteerden ze de eerder genoemde, onweerlegbaar positieve uitkomsten van Triac. De resultaten van de studie waren zó positief dat ook de Europese geneesmiddelenwaakhond European Medicines Agency (EMA) enthousiast raakte. Inmiddels is het middel beschikbaar voor zogeheten name patiënt use. Dat wil zeggen dat het middel weliswaar nog niet volledig is geregistreerd, maar dat artsen het middel wel kunnen voorschrijven aan hun patiënten.


Poortjes
Dat kwam zo: ‘We kijken hier in het lab hóe dat schildklierhormoon in al die cellen wordt opgenomen. Er zijn in feite twee soorten schildklierhormoon, maar T3 is het daadwerkelijk actieve hormoon’, legt Edward Visser uit. ‘In het Erasmus MC is jaren geleden al ontdekt dat T3 gebruik maakt van speciale poortjes in het celmembraan om de cel binnen te gaan. In 2003 ontdekte onze onderzoeksgroep welk poortje dat is in de hersencellen. Dat poortje heet Monocarboxylate Transporter 8: oftewel MCT8.’

Bij een kleine groep jongens is dat MCT8-poortje zoals eerder gezegd defect. ‘Deze jongens hebben een aparte combinatie van schildklierhormoonwaarden in het bloed. Vooral de sterk verhoogde T3 waarden vallen op’, legt Visser uit.

Het T3 kan de hersenen niet goed bereiken, omdat het MCT8-poortje dat hiervoor nodig is, niet werkt. In overige weefsels, zoals het hart, de spieren, de lever en de nieren is de T3-concentratie juist heel hoog omdat deze weefsels gebruik maken van andere poortjes. Bij sommige patiënten zijn de MCT8-poortjes volledig defect, bij anderen functioneren ze nog gedeeltelijk.


Ondergewicht
En tot voor kort was er dus geen geneesmiddel. Het onderzoeksteam dook het lab in en pluisde de medische literatuur uit. Ze ontdekten het molecuul Triac dat in de jaren vijftig al eens was gemaakt door de Britse wetenschapper Rosalie Pitt-Rivers. Visser: ‘De mens maakt zelf hele kleine hoeveelheden Triac aan. Met de kennis van toen dacht zij dat wellicht Triac en niet T3 het belangrijkste schildklierhormoon was.’

Alleen een Frans farmaceutisch bedrijfje maakte het middel, een beetje tegen de klippen op, voor een schildklieraandoening waarvoor Triac al lang niet meer wordt voorgeschreven. Visser: ‘Maar wij hebben er dankbaar gebruik van kunnen maken voor onze studie.’


Maskertje
Triac ziet er op moleculair niveau bijna precies hetzelfde uit als een T3-molecuul. Daar zit hem de kneep. ‘Omdat het molecuul er nét iets anders uitziet, kan het gebruik maken van een ander poortje in het membraan van de hersencel’, legt Visser uit. ‘Maar eenmaal ín de cel, heeft het molecuul exact dezelfde werking als het T3-molecuul. Het werpt in de hersencel in wezen zijn maskertje af.’

Met hulp van tientallen artsen uit de hele wereld, en van (ouders van) patiënten, toonden Visser en zijn mede-onderzoekers onomstotelijk aan dat Triac werkt. ‘Bij alle kinderen en volwassenen zagen we dat de sterk verhoogde T3 concentratie in het bloed snel en volledig normaliseerde. Dit had allerlei positieve gevolgen, zoals verbetering van het gewicht, hartritme en bloeddruk. En last but not least: het middel is veilig en heeft geen bijwerkingen.’

Een Zweeds farmaceutisch bedrijf heeft de productie van Triac inmiddels overgenomen, vertelt Visser. ‘Onder patiënten en hun ouders was bekend geworden dat daar in Frankrijk een werkzaam medicijn werd gemaakt dat geen bijwerkingen heeft. Het was in Frankrijk verkrijgbaar op vertoon van het recept van een arts.’


Koffer
Maar dan moesten ouders wel naar Frankrijk kunnen reizen, of ze moesten contacten hebben in Frankrijk. Sommigen gingen met een koffer naar Frankrijk om Triac in te slaan. ‘Helemaal eerlijk is dat niet’, meent Visser. ‘Niet iedereen kan zich een reis naar Frankrijk veroorloven. Ik vind dat in principe alle patiënten toegang moeten hebben tot dit medicijn. Dat is nu beter geregeld. Artsen in de hele wereld kunnen Triac in principe onder de condities van named patiënt use aanvragen bij de Zweedse fabrikant.’ Het wachten is nu op officiële registratie wereldwijd zodat het middel via de normale kanalen beschikbaar komt.

Visser en Groeneweg waren nog voorzichtig met het interpreteren van de effecten van Triac op het brein. Daarom zijn ze nu gestart met de studie om te onderzoeken wat de effecten zijn op de jongste kinderen met het syndroom.

‘We kijken nu echt alleen naar de hersenontwikkeling. We hopen te zien dat vroegtijdig starten van behandeling met Triac de ontwikkeling van de hersenen positief beïnvloedt. Net zoals we bij muizen zagen. Pasgeboren muizen met een MCT8 defect die Triac kregen, hadden een volstrekt normale ontwikkeling van de hersenen. Maar ja, een muis is geen mens. We moeten dat dus verder onderzoeken.’


Valse verwachtingen
‘We willen natuurlijk geen valse verwachtingen wekken, maar we hopen op grote verschillen. Op het verschil tussen een kind dat in een rolstoel zit en zich niet kan bewegen, en een kind dat zijn hoofd rechtop kan houden. En onze stip aan de horizon is dat we het Allan-Herndon-Dudley Syndroom in toekomst kunnen opsporen via de hielprik. Dan ben je er pas écht vroeg bij.’


Bron: Amazing Erasmus juli 2021


Lees ook de wetenschappelijke artikelen in The Lancet 1) met eerder gepubliceerde resultaten van de studies naar MCT8-deficiëntie en het gebruik van Triac 2)

1) https://www.thelancet.com/journals/land ... 4/fulltext
2) https://www.thelancet.com/pdfs/journals ... 0155-X.pdf

.
Plaats reactie