Pagina 2 van 3

Re: Shared decision making en patient empowerment

Geplaatst: 14 mei 2016, 12:25
door laura
Eekhoorn schreef:Oratie Jany Rademakers: De actieve patiënt als utopie
Dat verdient meer aandacht.
En dan gaat het niet alleen over patiënten die laaggeletterd zijn.

Re: Shared decision making en patient empowerment

Geplaatst: 24 mei 2016, 11:29
door Eekhoorn
"De zorg gaat aan ‘geen keus’ ten onder"

Als we willen dat de patient de regie neemt over zijn behandeling, dan moeten er wel keuzemogelijkheden zijn. Volgens arts Michael van Balken bestaan die keuzen in de praktijk echter niet of nauwelijks. Bijvoorbeeld over de informatie waarover de patient moet beschikken om overwogen keuzes te maken: "De patiënt die zich breder wil informeren is aangewezen op internet alwaar men door de splinters het Amazonewoud niet meer ziet of op door artsen aangeleverd foldermateriaal en websites die voor een grote groep van de bevolking volstrekt onbegrijpelijk blijken."

Volledige tekst: http://www.medischcontact.nl/Opinie/Blo ... um=twitter

Re: Shared decision making en patient empowerment

Geplaatst: 26 mei 2016, 12:41
door laura
hallo Eekhoorn,

Dat is een duidelijk verhaal van Michiel van Balken.
En laten we niet vergeten dat de informatie ook niet altijd compleet is.
Dan denk ik in deze #weekvandeschildklier aan de titratietherapie bij de ziekte van Graves.
Niet zomaar heb ik daarvoor gekozen als onderwerp.

http://schildkliertje.blogspot.nl/2016/ ... 6-met.html

Re: Shared decision making en patient empowerment

Geplaatst: 30 mei 2016, 11:50
door laura
Eekhoorn schreef:Oratie Jany Rademakers: De actieve patiënt als utopie
Met haar oratie: http://www.nivel.nl/sites/default/files ... utopie.pdf

Re: ‘Shared decision making’ en ‘patient empowerment’

Geplaatst: 24 apr 2017, 15:03
door laura
'Burgers veel minder goed in staat om dingen zelf te regelen dan overheid denkt'
Door: Sammie Peters 24 april 2017, 12:30

De overheid heeft te hoge verwachtingen van wat burgers zelf kunnen regelen. Ook mensen die wel snappen wat er van hen wordt verwacht zijn daartoe lang niet altijd in staat in stressvolle situaties, zoals na ontslag of bij een faillissement. Juist dan wordt veel van hen gevraagd. De overheid moet daarom meer coulance tonen en niet meteen sancties of boetes uitdelen. Een moment van onoplettendheid of zwakte zou niet meteen ingrijpende gevolgen moeten hebben.

Dit stelt de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, een belangrijk adviesorgaan van de regering, in een rapport dat maandag is gepresenteerd. De raad roept de overheid op bij het maken van beleid meer rekening houden met het beperkte 'doenvermogen' van mensen. Op terreinen als de gezondheidszorg, de arbeidsmarkt en eigen financiën hebben mensen in de afgelopen jaren steeds meer verantwoordelijkheden gekregen. De overheid gaat er vaak van uit dat genoeg kennis vanzelf tot het juiste handelen leidt, maar, zo stelt de WRR, ook het 'doenvermogen' speelt daarbij een grote rol. Om zelfredzaam te zijn moet je een plan kunnen maken, in actie komen, volhouden en om kunnen gaan met verleidingen en tegenslag. Dat doenvermogen is niet bij iedereen toereikend, zeker niet in stressvolle situaties.

Knelpunten - Gezondheidszorg: de actieve patiënt
Mensen hebben de afgelopen jaren steeds meer zelf de regie gekregen over de zorg die ze krijgen. Zo kunnen mensen bijvoorbeeld steeds meer samen met de arts beslissingen nemen. Er is veel aandacht voor informatie, maar om mee te kunnen beslissen heb je zicht nodig op verschillende behandelmethoden en moet je die kunnen afwegen. Als je in afwachting bent van een diagnose, of die net hebt gekregen, ben je vaak niet zo mondig. Mensen weten niet wat ze kunnen vragen of zeggen als patiënt. Ze zijn bezig met verwerken en voelen zich vaak bang. De helft van de informatie die mensen in de behandelkamer krijgen, vergeten ze weer.

Re: ‘Shared decision making’ en ‘patient empowerment’

Geplaatst: 28 apr 2017, 04:56
door Eekhoorn
Uitgebreid artikel in The Wall Street Journal van 28 april over 'patient involvement' bij het nemen van behandelbeslissingen.

Een van de uitdagingen om patiënten op een effectieve manier bij hun behandeling te betrekken, zo stelt de auteur, is om ervoor te zorgen dat de patiënt niet overdonderd wordt door informatie. Die informatie moet in het juiste format worden aangeboden, op het goede moment, en niet te veel in één keer.

https://www.wsj.com/articles/how-to-get ... 1488164941

Patiënt moet uitslagen niet te snel kunnen inzien

Geplaatst: 01 jun 2017, 12:53
door laura
Patiënt moet uitslagen niet te snel kunnen inzien
Medisch contact

Als de uitslagen van onderzoek in het ziekenhuis bekend zijn, moeten patiënten deze snel kunnen inzien. Maar niet té snel, want uitslagen die niet makkelijk te interpreteren zijn door de patiënt, kunnen leiden tot onbegrip, verwarring en bezorgdheid. Een buffertijd van één week, daarvoor pleiten internist Yvo Smulders en ethicus Suzanne Metselaar van het VUmc in Medisch Contact.
Direct inzage in epd niet in belang van patiënt
Informatie beter eerst goed checken en begrijpelijk maken
De uitslagen van laboratorium-, radiologisch, pathologisch-anatomisch en vrijwel elk ander type onderzoek, wordt tegenwoordig vrijwel meteen in het elektronisch patiëntendossier (epd) van het ziekenhuis ingevoerd. Ziekenhuizen kunnen ervoor kiezen delen van dit epd direct zichtbaar te maken voor de patiënt – zoals op dit moment in het UMC Utrecht gebeurt. Ook kan het ziekenhuis ervoor kiezen een bufferperiode in te stellen, zoals de andere zeven umc’s doen. Deze bufferperiode varieert van vier dagen tot drie weken.

Toegang tot onderzoeksuitslagen kan de patiënt helpen zich goed voor te bereiden op het eerstvolgende consult, stellen de auteurs van het artikel in Medisch Contact. Het kan bijdragen tot een gezamenlijke besluitvorming met de arts, eigen regie en eigen verantwoordelijkheid van de patiënt. Maar volgens de auteurs is de formulering van de uitslagen vaak onbegrijpelijk voor de patiënt. Er wordt artsentaal gebruikt en conclusies kunnen nog niet worden verbonden aan losse uitslagen. Dit kan soms ernstige incidenten teweegbrengen, doordat patiënten de informatie verkeerd interpreteren.

De auteurs, die een rondgang deden langs de acht Nederlandse umc’s concluderen dat een bufferperiode van een week het beste zou zijn. Dan kunnen artsen de uitslagen zonodig corrigeren, aanvullen en van context voorzien. Ook geeft het artsen de mogelijkheid patiënten eerst persoonlijk te benaderen, vooral bij slecht, onverwacht of moeilijk te interpreteren nieuws. Op dit moment hanteren de umc’s in Leiden, Nijmegen en Maastricht een bufferperiode van (minder dan) een week. In Rotterdam gaat de bufferperiode eind dit jaar van één naar twee weken.

Verschil in benadering

Geplaatst: 10 nov 2017, 11:55
door laura
Behandeling is teamwork

‘Bij een schildklieraandoening bouw je vaak een langdurige relatie met je behandelaar op. Goede samenwerking binnen deze zorgrelatie is van groot belang voor een goede behandeling. Als patiënt ben je afhankelijk van de behandelaar, omdat deze alle (medische) kennis heeft. Maar de behandelaar is ook weer afhankelijk van uw informatie, om te weten hoe het met u gaat en wat u van belang vindt.

Goed geïnformeerd zijn en de behandelaar goed informeren is noodzakelijk om onderbouwde beslissingen te kunnen nemen, samen met uw behandelaar.

Het streven van de samenwerking is dat u klachtenvrij wordt.’

Wegwijs op Schildkliertje!

‘Bedoeling van deze tips is om je op weg te helpen. Met de taal, met kennis en mogelijk ook met zelfvertrouwen om vragen te stellen aan je arts. Voor jou als schildklierpatiënt betekent het dat je leert wat de schildklier doet, wat je zelf kunt doen en wat een schildklieraandoening betekent.

Kennis maakt je weerbaar en je wordt een gelijkwaardige gesprekspartner van je arts. Jij hebt je hele leven te maken met die behandeling van je schildklieraandoening. Artsen komen en gaan.’

Samen beslissen

Geplaatst: 23 nov 2017, 11:20
door laura
Droomgeneeskunde of drijfzand - Shared decision making
Aliëtte Jonkers | Arts en Auto

Shared decision making lijkt de laatste tijd een toverwoord te zijn in de spreekkamer en op medische congressen. Het is zelfs in het nieuwe regeerakkoord opgenomen. Maar wat als een arts zelf patiënt wordt? Verandert dat de denkbeelden over gedeelde besluitvorming?

Lees het hele artikel: https://www.artsenauto.nl/shared-decision-making/amp/

Re: Informed consent ontbrak

Geplaatst: 31 jan 2018, 21:57
door Patrick1
laura schreef: 26 nov 2015, 15:49 http://uitspraken.rechtspraak.nl/inzien ... :2015:8640

Deelgeschil over aansprakelijkheidsvraag. Na onjuiste diagnose is schildklier mogelijk ten onrechte (geheel) verwijderd. Geen beroepsfout van de artsen, wel ontbrak informed consent. In deelgeschil geen verwijzing naar schadestaatprocedure.

De regels omtrent informed consent beogen de patiënt in de gelegenheid te stellen een weloverwogen beslissing te nemen over het ondergaan van een, in dit geval, ingrijpende operatie. Twijfel of onzekerheid bij de artsen omtrent de juistheid van de diagnose is daarbij van groot belang als, zoals hier, de aangewezen ingreep daarmee rechtstreeks samenhangt. Dat geldt in dit geval te meer omdat vast staat dat hoe dan ook geen sprake was van een levensbedreigende situatie die geen uitstel duldde. Aan [verzoekster] had dan ook duidelijk moeten worden uitgelegd dat sprake was van moeilijk te duiden materiaal en dat men niet meer kon zeggen dan dat waarschijnlijk sprake was van maligniteit.

Wanneer [verzoekster] (voldoende) deelgenoot was gemaakt van de bij de artsen bestaande twijfel over de diagnose en de met die diagnose samenhangende voorgenomen algehele verwijdering van de schildklier, had zij, in plaats van in te stemmen met de operatie, (eerst) een second opinion kunnen vragen. De rechtbank acht voldoende aannemelijk dat zij dat ook zou hebben gedaan. Gelet op de twijfel die bestond en gezien het inmiddels vaststaande feit dat er een onjuiste diagnose is gesteld, is bepaald niet ondenkbaar dat de voor een second opinion geraadpleegde arts tot een andere diagnose was gekomen, zodat de operatie achterwege was gebleven. De rechtbank is dan ook van oordeel dat Erasmus MC op dit punt toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de behandelingsovereenkomst. Hierover zal een verklaring voor recht worden gegeven.
Interessante rechtspraak. Is vergelijkbaar met mijn situatie: ik werd bestraald op basis van een vermeende actieve graves ofthalmopathie met blijvende gezondheidsschade tot gevolg.

Dit vermoeden werd mij ook niet meegedeeld. Een arts dat geen aanwijzingen vind van auto-immuunziekte, moet dit aan de patiënt vertellen, wat ook in mijn geval niet is gebeurt. Door die informatieverzuim ( het niet meedelen van het onschuldig karakter ervan) heeft ze mij de kans ontnomen om mijn toestemming te weigeren - waardoor de schade niet zou zijn ontstaan (schending van het informed consent-vereiste)