Ik ben Juul, 39 jaar oud. Zo'n 20 jaar geleden heb ik de ziekte van Graves gehad. Na een jaar/anderhalf jaar medicatie bleek dat mijn bloedwaardes weer goed waren. Al deze jaren heb ik wel last gehouden van een zekere vermoeidheid, flink nachtbraken is er ook nooit meer bij geweest, vaak slaapje op de bank. Dit werd als restklacht benoemd door de arts/huisarts. Omdat ik me verder weer veel beter voelde, heb ik dit geaccepteerd. Internet had ik toen nog niet...Daarnaast is vanaf dat moment mijn gewicht ook altijd een lastig punt geweest en ik had het altijd koud. In de perode tot nu heb ik nog wel wat keren mijn waarden laten prikken, deze werden altijd "goed" genoemd (hoewel ik nu vaak lees dat goed een relatief begrip kan zijn).
Afgelopen mei ging ik ineens slechter slapen en kreeg een soort van onrustgevoel. Daarnaast had ik al veel langer last met concentreren en mijn geheugen was ook veel minder. In die tijd viel ik ook vaak om 20.00 uur al op de bank in slaap (om vervolgens in bed wakker te liggen). Ik had vaak ook zo'n wollig hoofd alsof ik niks op kon nemen. Ik heb het toen zelf op overbelasting gegooid. Daarna was de onrust weer even weg. De rest van de klachten bleven.
In augustus is het vervolgens echt misgegaan. Ik kon een gebeurtenis niet relativeren. Kreeg last van spanning en angst en viel kilo's af. Dat soort psychische klachten heb ik nooit zo gehad (behalve in mijn gravesperiode). Bij de dokter kreeg ik de diagnose burn out. Ik heb toen zelf nog wel gevraagd om een bloedonderzoek, de klachten deden mij namelijk lijken op hyperklachten:
-gewichtsafname (9 kilo in 6 weken)
-vermoeidheid
-spanning/angst
-stemmingswisselingen.
-concentratie/geheugen minder
-huilbuien om "niks"
-moeite met slikken (zit iets)
-bobbelig nagels
Ik was vervolgens verbaasd dat de huisarts aangaf dat de waardes nog goed waren maar meer richting traag wezen (tsh 29, ft4 9, kommagetallen weet ik niet, ga de precieze waarden nog opvragen). Maar vanwege de hoge tsh wilde hij mij wel doorverwijzen naar een interist.
Daar is hashimoto vastgesteld (tpo >1000) en ben ik gestart met euthyrox (binnen 3 weken naar 100 microgram en dat doorgeslikt 6 weken). Er werd echter gesteld dat mijn klachten eigenlijk niet van de hashimoto konden komen. De psycholoog was daar beter voor. Dit stoort mij ondertussen enorm (hoewel ik er wel naar toe ga, acceptatie en grens bepalen is voor mij sowieso goed). Ik geloof best dat ik burn out ben, maar zou dit mede ook deze medische oorzaak van hashimoto kunnen hebben?
Andere waarden:
Cortisol: 0,59
Foliumzuur: 15nmol/L
Vitamine B12: 172 pmol/L
Afgelopen week heb ik mijn nieuwste waardes gekregen:
Tsh: 0,736 mU/L
FT4: 19,8 pmol/L
Vanwege een niet opgestuurd prikformulier heb ik deze waardes niet meer nuchter kunnen prikken (ondertussen begrepen dat dat eigenlijk beter is).
Waardes zijn nu goed, klachten ook wel verminderd. Wat blijft:
-zenuwachtig gevoel, de hele dag door.
-vermoeidheid
Nieuw:
- al aantal weken pijn aan mijn schoudergewricht. Beperkt me echt in mijn bewegingen.
-spierpijn in armen, trekt soms door naar handen, die 'slapen" dan een beetje.
-pijn in heupen.
-pijn in één kaak
-met regelmaat in de ochtend pijn onder mijn voeten (?).
Ik heb echter begrepen dat wanneer je waardes goed zijn, het nog wel even kan duren voor je je echt weer "goed" voelt? Ik kom van ver, heb me echt heel slecht gevoeld, gaat al beter maar werk nog niet volledig.
De internist gaf aan dat ik pas over een half jaar weer hoef te prikken. Dit vind ik in deze beginperiode vrij lang. Je kan dat toch gewoon eerder aanvragen? Ik ben namelijk weer naar de huisarts verplaatst. Kreeg ook het gevoel dat zij het psychische gedeelte wegschoof als niet haar vakgebied. Voel me daarin dus niet helemaal serieus genomen.
Alvast dank voor het lezen van deze lap tekst
. Eerder had ik ook niet de puf om mijn verhaal te doen. Het alleen lezen op dit forum sterkte me echter al.