Net zoals onderstaande reactie van sweet was ik ook mijn leven lang kerngezond.En waarschijnlijk net zoveel gerookt.
Februari 2009 daarmee gestopt waarna ik een 5/6 maanden later ook Graves bleek te hebben.Ook een jaar behandeld met strumazol en thyrax waarna de schildklier weer normaal werkte en uitbehandeld was.
Tijdens dat jaar bleek ik achteraf bezien al verschijnselen te hebben van een beginnende ANCA gerelateerde vasculitis.(veroorzaakt door de strumazol??? Wie het weet mag het zeggen)
Januari 2011 ernstig ziek ziekenhuis ingedraaid.Halve nierfunctie verdwenen....(vasculitis is zeldzaam,zeer ernstig,te behandelen,ongeneselijk en kan fataal zijn)
En die vasculitis is sinds sept 2012 in remissie (afkloppen),slik alleen preventieve bloeddrukverlageres om nieren te beschermen.
Echter afgelopen mei 2014 begon de schildklier weer op te spelen,nu te langzaam.
En alweer 6 weken twee blauwe thyrax pd.
Ben benieuwd hoe het verder verloopt.
Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd gesteld?
Re: Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd geste
Inmiddels wederom geprikt op TSH en T4.Waarden respectievelijk 10 en 14.
Begin mei was de TSH 23,T4 weet ik niet.
Dagelijkse dosis verhoogd naar 75 mcg,(was 50mcg)
Echter nu levothyroxine-natrium Teva ipv de twee blauwen van Duotab.
Lees ik hier op de site dat je beter bij 1 een dezelfde fabrikant kan blijven....
We zien wel hoe het uitpakt.
Begin mei was de TSH 23,T4 weet ik niet.
Dagelijkse dosis verhoogd naar 75 mcg,(was 50mcg)
Echter nu levothyroxine-natrium Teva ipv de twee blauwen van Duotab.
Lees ik hier op de site dat je beter bij 1 een dezelfde fabrikant kan blijven....
We zien wel hoe het uitpakt.
Re: Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd geste
Inmiddels (half september) wederom geprikt en TSH en T4 waarden waren ruim binnen de (gezonde )norm.
Blijf vrolijk 75 mcg levothyroxine-natrium Teva doorslikken.....
Blijf vrolijk 75 mcg levothyroxine-natrium Teva doorslikken.....
Re: Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd geste
Hallo John,
Hoe voel jij je nu? Wat zijn je huidige waardes?
Ruim binnen de "gezonde norm" is een rekbaar begrip. Veel mensen die schildklierhormoon slikken voelen zich goed met een laag/normale TSH (rond 1) en een hoog/normale FT4. Dit staat ook in de richtlijnen voor huisartsen.
Iedereen heeft een eigen setpoint van TSH en FT4. Binnen de normaalwaardes gebruikt iedereen maar een klein gebiedje.
Dat de waardes goed zijn, hoeft dus niet te betekenen dat ze voor jou goed zijn.
Hoe voel jij je nu? Wat zijn je huidige waardes?
Ruim binnen de "gezonde norm" is een rekbaar begrip. Veel mensen die schildklierhormoon slikken voelen zich goed met een laag/normale TSH (rond 1) en een hoog/normale FT4. Dit staat ook in de richtlijnen voor huisartsen.
Iedereen heeft een eigen setpoint van TSH en FT4. Binnen de normaalwaardes gebruikt iedereen maar een klein gebiedje.
Dat de waardes goed zijn, hoeft dus niet te betekenen dat ze voor jou goed zijn.
Re: Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd geste
Hallo Laura,
TSH was 1,1 en FT4 17.
Ik voel me goed,al moet ik zeggen dat ik af en toe wel van die dagen heb dat ik knap geagiteerd reageer op de meest onzinnige dingen.
Gelukkig weet ik het dan wel zelf...
Ben ook nog geen gram afgevallen en juist dat had de huisarts wel verwacht.
TSH was 1,1 en FT4 17.
Ik voel me goed,al moet ik zeggen dat ik af en toe wel van die dagen heb dat ik knap geagiteerd reageer op de meest onzinnige dingen.
Gelukkig weet ik het dan wel zelf...
Ben ook nog geen gram afgevallen en juist dat had de huisarts wel verwacht.
Re: Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd geste
Hallo John,
Lijken prima waardes zeker gezien het feit dat je schrijft dat het goed met je gaat.
Afvallen is erg lastig voor iedereen, maar zeker voor iemand met een trage schildklier.
Ik probeer zelf gewoon gezond te eten en aantal keer te sporten. Hiermee blijf ik goed op gewicht.
Ik val er niet vanaf. Ik vind het prima.
Groetjes Jackie
Lijken prima waardes zeker gezien het feit dat je schrijft dat het goed met je gaat.
Afvallen is erg lastig voor iedereen, maar zeker voor iemand met een trage schildklier.
Ik probeer zelf gewoon gezond te eten en aantal keer te sporten. Hiermee blijf ik goed op gewicht.
Ik val er niet vanaf. Ik vind het prima.
Groetjes Jackie
Re: Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd geste
Hoi all.
De eerste keer dat men erachter kwam dat mijn schildklier te traag werkte was in 2004.Ik was toen 42 jaar oud.
Mijn vader was toen overleden en op advies van de arts leek het de arts beter dat we ons allemaal lieten nakijken....Mijn pa had hart en vaatziekte.
Uiteraard werd ook bloed geprikt .
De uitslag was dat met hart en bloedvaten alles goed was maar mijn schildklier was te traag....net zoals bij mij moeder die had dat ook .Ik wist dat ik meerdere dingen had die mijn ma had zoals artrose en osteoporose .
Na de uitslag trage schildklier (ik had dus nergens last van was alleen in een jaar tijd 10 kilo bijgekomen)begonnen met Thyrax.
Uiteindelijk 1 blauwe en 1 witte en alles was goed volgens mijn huisarts.
Dit heb ik jaren genomen...samen met medicatie voor osteoporose en maagbeschermers omdat ik last van mijn maag kreeg.
Tot het jaar 2010.
Mijn ma heeft jaren trouw haar medicatie geslikt en als je zag hoeveel pijn mijn ma had ...natuurlijk van de osteoporose en de nodige wervel inzakkingen...ze had ook nog longemfyseem...kwam dan het moment dat mijn ma overleed.
.
Ik was zo kwaad dat mijn ma zo,n pijn geleden had ondanks haar trouwe medicijn gebruik dat ik zoiets had van ik kap met alle medicijnen die ik neem.(zonder overleg met arts)
Zo gezegd zo gedaan van het ene op het andere moment niks meer genomen....achteraf het stomste wat ik ooit gedaan heb hoor.
Dit is goed gegaan tot eind 2013.
Ik heb tussentijd wel nog eens laten prikken en alles was goed zei men toen.
Eind 2013 kreeg ik vanalles...depressief, moe, ondertussen weer 10 kilo erbij overal pijn, bang...net of je steeds op het punt zit dat je griep krijgt.
Ik kon niet meer fatsoenlijk functioneren.
Naar de huisarts ,en volgens haar was ik depressief omdat ik de dood van mijn ma niet verwerkt had..dus antidepressiva gekregen en traject psycholoog gestart.
De antidepressiva hielp niet en de psycholoog had zoiets van wat kom je doen...dus dat was snel afgelopen.Tijdje de antidepressiva afgebouwd en de klachten waren er nog steeds.
Terug naar huisarts en een gevraagd of het niet misschien toch mijn schildklier kon zijn..ze zei toe we hebben toch pas geprikt toen ze het nakeek bleek alleen de t4 geprikt en die was goed.
Nieuw bloed geprikt en jawel mijn TSH was boven de 10 diagnose trage schildklier.
De eerste keer in mijn leven was ik blij met een negatieve uitslag.
Met deze uitslag had ik weer hoop dat alles goed kwam want was nu ongeveer 9 maanden aan het sukkelen met allerlei klachten waardoor ik gewoon twijfelen ging aan mezelf.
Ondertussen zijn we verder en ben ik nu bezig met de fijnafstelling van de Euthyrox.
Deze maand de 19e moet ik weer prikken en dan hoop ik dat ik het ergste gehad heb.
Ik voel me momenteel goed, heb wel nog momenten dat het wat minder gaat maar over het algemeen gaat het goed.
Nu zal ik in elk geval nooit meer ophouden met de Euthyrox want nu weet ik hoe ellendig je je kunt voelen.
Grt Joze.
De eerste keer dat men erachter kwam dat mijn schildklier te traag werkte was in 2004.Ik was toen 42 jaar oud.
Mijn vader was toen overleden en op advies van de arts leek het de arts beter dat we ons allemaal lieten nakijken....Mijn pa had hart en vaatziekte.
Uiteraard werd ook bloed geprikt .
De uitslag was dat met hart en bloedvaten alles goed was maar mijn schildklier was te traag....net zoals bij mij moeder die had dat ook .Ik wist dat ik meerdere dingen had die mijn ma had zoals artrose en osteoporose .
Na de uitslag trage schildklier (ik had dus nergens last van was alleen in een jaar tijd 10 kilo bijgekomen)begonnen met Thyrax.
Uiteindelijk 1 blauwe en 1 witte en alles was goed volgens mijn huisarts.
Dit heb ik jaren genomen...samen met medicatie voor osteoporose en maagbeschermers omdat ik last van mijn maag kreeg.
Tot het jaar 2010.
Mijn ma heeft jaren trouw haar medicatie geslikt en als je zag hoeveel pijn mijn ma had ...natuurlijk van de osteoporose en de nodige wervel inzakkingen...ze had ook nog longemfyseem...kwam dan het moment dat mijn ma overleed.
.Ik was zo kwaad dat mijn ma zo,n pijn geleden had ondanks haar trouwe medicijn gebruik dat ik zoiets had van ik kap met alle medicijnen die ik neem.(zonder overleg met arts)
Zo gezegd zo gedaan van het ene op het andere moment niks meer genomen....achteraf het stomste wat ik ooit gedaan heb hoor.
Dit is goed gegaan tot eind 2013.
Ik heb tussentijd wel nog eens laten prikken en alles was goed zei men toen.
Eind 2013 kreeg ik vanalles...depressief, moe, ondertussen weer 10 kilo erbij overal pijn, bang...net of je steeds op het punt zit dat je griep krijgt.
Ik kon niet meer fatsoenlijk functioneren.
Naar de huisarts ,en volgens haar was ik depressief omdat ik de dood van mijn ma niet verwerkt had..dus antidepressiva gekregen en traject psycholoog gestart.
De antidepressiva hielp niet en de psycholoog had zoiets van wat kom je doen...dus dat was snel afgelopen.Tijdje de antidepressiva afgebouwd en de klachten waren er nog steeds.
Terug naar huisarts en een gevraagd of het niet misschien toch mijn schildklier kon zijn..ze zei toe we hebben toch pas geprikt toen ze het nakeek bleek alleen de t4 geprikt en die was goed.
Nieuw bloed geprikt en jawel mijn TSH was boven de 10 diagnose trage schildklier.
De eerste keer in mijn leven was ik blij met een negatieve uitslag.
Met deze uitslag had ik weer hoop dat alles goed kwam want was nu ongeveer 9 maanden aan het sukkelen met allerlei klachten waardoor ik gewoon twijfelen ging aan mezelf.
Ondertussen zijn we verder en ben ik nu bezig met de fijnafstelling van de Euthyrox.
Deze maand de 19e moet ik weer prikken en dan hoop ik dat ik het ergste gehad heb.
Ik voel me momenteel goed, heb wel nog momenten dat het wat minder gaat maar over het algemeen gaat het goed.
Nu zal ik in elk geval nooit meer ophouden met de Euthyrox want nu weet ik hoe ellendig je je kunt voelen.
Grt Joze.
TSH 10 T4 15,2.25 mcg euth
TSH 9,7 T4 17,6 .75 mcg Euth
TSH 3,4 T4 17,1 .75 mcg Euth
Tsh 7,1.T4 17,6.100 mcg euth
TSH 1,4 T4 19,6 TPO antistoffen 4237.Hashimoto.
TSH rond 1,1 112,5mcg /118,75mcg om de dag
TSH 9,7 T4 17,6 .75 mcg Euth
TSH 3,4 T4 17,1 .75 mcg Euth
Tsh 7,1.T4 17,6.100 mcg euth
TSH 1,4 T4 19,6 TPO antistoffen 4237.Hashimoto.
TSH rond 1,1 112,5mcg /118,75mcg om de dag
Re: Hoe lang had jij klachten voordat de diagnose werd geste
Geen idee exact hoe lang, ik ben altijd zeer hyper actief en energiek geweest.
Tegenwoordig zou je mij een typisch ADHD kind genoemd hebben. Mager en druk.
Vanaf de puberteit werd ik vaak gewaarschuwd 'dat ik niet zoveel speed moet snuiven'.
Jamaar ik heb nog nooit drugs gebruikt, dat durf ik niet eens met mijn hartslag!!
Ik zat/zit ook niet te wachten op drugs, ben van mezelf happy genoeg.
Toen ik jong was voelde ik mezelf soms zo onrustig dat ik dacht dat er iets zou ontploffen van binnen.
Zo'n opgespaarde bal energie en emoties! Dat gevoel komt en gaat ik ik kan er wel mee omgaan.
Ik stop het in creativiteit. Ik leef altijd wel onder hoogspanningsniveau.
Als er geen spanning is zoek ik het wel op. Avonturen en reizen.
Het hyper zijn heeft me ook veel gebracht, ik kon alles aan.
Even een nieuwe studie of carriere switch, even de wereld rond, ik draai er mijn hand niet voor om.
Een aantal jaar terug kreeg ik steeds vaker last van hart versnellingen in ritme en duidelijk voelbare hartslag.
Daarnaast slaapproblemen, te opgefokt zijn en snel geirriteerd, als met al werd het me net even te veel.
Toen naar de huisarts die de schilklier dik vond en bloed liet prikken. Graves.
Hyper zijn is ook wel verslavend. Ik krijg zo lekker veel gedaan en ben blij en tevreden.
Ik ben allang niet meer te dun want ik hou van lekker (vr)eten en mijn stofwisseling gaat sowiezo achteruit nu ik over de 40 ben, hyper of niet.
Jammer dat Graves zo ongezond is en uit de hand loopt anders zat ik nu echt niet voor de 2e x aan de Strumazol!
Tegenwoordig zou je mij een typisch ADHD kind genoemd hebben. Mager en druk.
Vanaf de puberteit werd ik vaak gewaarschuwd 'dat ik niet zoveel speed moet snuiven'.
Jamaar ik heb nog nooit drugs gebruikt, dat durf ik niet eens met mijn hartslag!!
Ik zat/zit ook niet te wachten op drugs, ben van mezelf happy genoeg.
Toen ik jong was voelde ik mezelf soms zo onrustig dat ik dacht dat er iets zou ontploffen van binnen.
Zo'n opgespaarde bal energie en emoties! Dat gevoel komt en gaat ik ik kan er wel mee omgaan.
Ik stop het in creativiteit. Ik leef altijd wel onder hoogspanningsniveau.
Als er geen spanning is zoek ik het wel op. Avonturen en reizen.
Het hyper zijn heeft me ook veel gebracht, ik kon alles aan.
Even een nieuwe studie of carriere switch, even de wereld rond, ik draai er mijn hand niet voor om.
Een aantal jaar terug kreeg ik steeds vaker last van hart versnellingen in ritme en duidelijk voelbare hartslag.
Daarnaast slaapproblemen, te opgefokt zijn en snel geirriteerd, als met al werd het me net even te veel.
Toen naar de huisarts die de schilklier dik vond en bloed liet prikken. Graves.
Hyper zijn is ook wel verslavend. Ik krijg zo lekker veel gedaan en ben blij en tevreden.
Ik ben allang niet meer te dun want ik hou van lekker (vr)eten en mijn stofwisseling gaat sowiezo achteruit nu ik over de 40 ben, hyper of niet.
Jammer dat Graves zo ongezond is en uit de hand loopt anders zat ik nu echt niet voor de 2e x aan de Strumazol!