Start onderzoek
Geplaatst: 26 feb 2019, 13:37
Hallo allemaal!
Ik ben nieuw op dit forum. Ik zou graag even mijn verhaal vertellen, maar het is wat lang...
Een paar weken terug meldde ik mij bij de dermatoloog omdat ik nog maar heel weinig haar had. Het was te weinig hoofdhaar om gewoon zo mee rond te lopen als vrouw. Het zag eruit alsof ik (34) een oude man was. Het was een klacht die al lang speelde en waarvoor ik eindelijk de moed had om me voor bij een arts te melden. Ik had het al een keer eerder gedaan, toen ik 14 jaar was en ik voor het eerst wat haar begon te verliezen, maar toen was de diagnose: stress.
Ik hoor mijn hele leven al als diagnose: stress. De opgezette lymfeklieren, de dikke keel, benauwdheid, de moeheid, de depressie, de angsten, rusteloze nachten, pijnlijke darmen, altijd maar verkouden zijn; alles was stress volgens de huisarts. Ik moest er maar met mijn psychotherapeut over praten en wat meer sporten en leuke dingen doen. Op den duur kreeg ik heftige duizeligheidsaanvallen met nystagmus, halfzijdige verlamming, afasie, ataxie. Toen werd ik voor het eerst doorgestuurd naar een specialist. Een reeks aan onderzoeken volgde, van eind 2016 tot begin 2018. Diagnose: vestibulaire migraine met permanente uitval evenwichtsorgaan beide zijden, beschadiging aan de kleine hersenen. Inmiddels kan ik weer goed lopen met behulp van de fysiotherapeut en heb ik een beengeleidingsimplantaat voor mijn gehoor.
En toen hoorde ik dus vorige week bij de dermatoloog: u heeft een TSH van 46 en een ernstig tekort aan zink. Ik mocht meteen weer bloed laten prikken voor T3, T4 en antistoffen en ik kreeg een recept voor 2x200mg zinksulfaat. Over 3 weken word ik gebeld met de uitslag, maar ik merk dat ik best wel van slag ben van het nieuws. Ik heb uiteraard wat online gelezen over een zinktekort (al snap/weet ik niet of het samenhangt met schildklierproblemen) en over een traag werkende schildklier. Ik zag zoveel van mijn klachten terug op de lijst symptomen! En ook de neurologische problemen... Ik ben verdrietig als ik erover nadenk dat dit probleem met mijn schildklier misschien wel de oorzaak kan zijn van dat ik nu permanente schade aan mijn kleine hersenen heb en dat ik geen functionerend evenwichtsorgaan meer heb. Dat had misschien wel voorkomen kunnen worden als er eerder op getest was. Maar goed, gedane zaken. Ik baal er ook van dat ik nog ruim 2 weken moet wachten op de uitslag van T3, T4 en antistoffen. En daarna zal de dermatoloog mij weer doorverwijzen naar iemand anders, denk ik, want een dermatoloog weet ook niet alles over schildklieren.
Bedankt als je de moeite hebt genomen om mijn verhaal te lezen. Ik verwacht dat ik wel wat meer zal schrijven over hoe mijn onderzoeken verder verlopen. Mocht iemand iets herkennen in mijn verhaal, of nog advies voor me hebben, dan hoor ik het graag! Het houdt me nu erg bezig, merk ik...
Groetjes,
Aylen
Ik ben nieuw op dit forum. Ik zou graag even mijn verhaal vertellen, maar het is wat lang...
Een paar weken terug meldde ik mij bij de dermatoloog omdat ik nog maar heel weinig haar had. Het was te weinig hoofdhaar om gewoon zo mee rond te lopen als vrouw. Het zag eruit alsof ik (34) een oude man was. Het was een klacht die al lang speelde en waarvoor ik eindelijk de moed had om me voor bij een arts te melden. Ik had het al een keer eerder gedaan, toen ik 14 jaar was en ik voor het eerst wat haar begon te verliezen, maar toen was de diagnose: stress.
Ik hoor mijn hele leven al als diagnose: stress. De opgezette lymfeklieren, de dikke keel, benauwdheid, de moeheid, de depressie, de angsten, rusteloze nachten, pijnlijke darmen, altijd maar verkouden zijn; alles was stress volgens de huisarts. Ik moest er maar met mijn psychotherapeut over praten en wat meer sporten en leuke dingen doen. Op den duur kreeg ik heftige duizeligheidsaanvallen met nystagmus, halfzijdige verlamming, afasie, ataxie. Toen werd ik voor het eerst doorgestuurd naar een specialist. Een reeks aan onderzoeken volgde, van eind 2016 tot begin 2018. Diagnose: vestibulaire migraine met permanente uitval evenwichtsorgaan beide zijden, beschadiging aan de kleine hersenen. Inmiddels kan ik weer goed lopen met behulp van de fysiotherapeut en heb ik een beengeleidingsimplantaat voor mijn gehoor.
En toen hoorde ik dus vorige week bij de dermatoloog: u heeft een TSH van 46 en een ernstig tekort aan zink. Ik mocht meteen weer bloed laten prikken voor T3, T4 en antistoffen en ik kreeg een recept voor 2x200mg zinksulfaat. Over 3 weken word ik gebeld met de uitslag, maar ik merk dat ik best wel van slag ben van het nieuws. Ik heb uiteraard wat online gelezen over een zinktekort (al snap/weet ik niet of het samenhangt met schildklierproblemen) en over een traag werkende schildklier. Ik zag zoveel van mijn klachten terug op de lijst symptomen! En ook de neurologische problemen... Ik ben verdrietig als ik erover nadenk dat dit probleem met mijn schildklier misschien wel de oorzaak kan zijn van dat ik nu permanente schade aan mijn kleine hersenen heb en dat ik geen functionerend evenwichtsorgaan meer heb. Dat had misschien wel voorkomen kunnen worden als er eerder op getest was. Maar goed, gedane zaken. Ik baal er ook van dat ik nog ruim 2 weken moet wachten op de uitslag van T3, T4 en antistoffen. En daarna zal de dermatoloog mij weer doorverwijzen naar iemand anders, denk ik, want een dermatoloog weet ook niet alles over schildklieren.
Bedankt als je de moeite hebt genomen om mijn verhaal te lezen. Ik verwacht dat ik wel wat meer zal schrijven over hoe mijn onderzoeken verder verlopen. Mocht iemand iets herkennen in mijn verhaal, of nog advies voor me hebben, dan hoor ik het graag! Het houdt me nu erg bezig, merk ik...
Groetjes,
Aylen