PTU of behandeling met jodium131?
Geplaatst: 30 jan 2019, 15:35
Hallo,
Vorig jaar is bij mij -vrouw 70 jaar- bij toeval een te snelle schildklierwerking geconstateerd. Vanaf geboorte had ik wel een vergrote schildklier(struma), maar geen hyperthyreoide en had er ook geen last van.
Na nogmaals bloedprikken en een schildklierscan werd door de internist de ziekte van Graves vastgesteld. Block and replace werd gestart. (Zonder voorlichting over andere mogelijkheden). Na circa 40 dagen Strumazol 30 mg te hebben geslikt werd ik ziek en moest de behandelijng acuut worden gestaakt. Langdurige hoge koorts, huiduitslag en hevig moe, waarna ziekenhuisopname. Uiteindelijke diagnose: medicijn geïnduceerde SCLE (lupus variant), Strumazol mag niet meer worden gebruikt. Na een half jaar Prednisolon ben ik weer aardig opgekrabbeld en de schildklierwaarden waren o.k..
Begin 2019 ben ik weer terug bij af: FT4 =40 en TSH <0,01 en ben ik weer bij de internist beland.
Ik ben erg beducht voor wat me nu te wachten staat. De internist begon direct over een andere schildklierremmer PTU alweer volgens de block and replace methode, alsof er geen andere methode bestaat. Ikzelf had me inmiddels ingelezen (o.a. hier op schildkliertje) en vroeg naar titratie of jodium-131 behandeling. "Zoals u wenst" zei hij daarop en gaf me 3 weken bedenktijd en nieuwe bloedprik-opdracht. Ik heb er geen goed gevoel over dat hij de voor en nadelen niet uitlegde en "de bal bij mij neerlegde". Op zijn minst had ik verwacht dat hij me zou adviseren rekening houdend met mijn voorgeschiedenis.
Herkent iemand zich hier in, of kan iemand mij een stapje verder richting de te kiezen behandelmethode helpen?
Groetjes, Jane
Vorig jaar is bij mij -vrouw 70 jaar- bij toeval een te snelle schildklierwerking geconstateerd. Vanaf geboorte had ik wel een vergrote schildklier(struma), maar geen hyperthyreoide en had er ook geen last van.
Na nogmaals bloedprikken en een schildklierscan werd door de internist de ziekte van Graves vastgesteld. Block and replace werd gestart. (Zonder voorlichting over andere mogelijkheden). Na circa 40 dagen Strumazol 30 mg te hebben geslikt werd ik ziek en moest de behandelijng acuut worden gestaakt. Langdurige hoge koorts, huiduitslag en hevig moe, waarna ziekenhuisopname. Uiteindelijke diagnose: medicijn geïnduceerde SCLE (lupus variant), Strumazol mag niet meer worden gebruikt. Na een half jaar Prednisolon ben ik weer aardig opgekrabbeld en de schildklierwaarden waren o.k..
Begin 2019 ben ik weer terug bij af: FT4 =40 en TSH <0,01 en ben ik weer bij de internist beland.
Ik ben erg beducht voor wat me nu te wachten staat. De internist begon direct over een andere schildklierremmer PTU alweer volgens de block and replace methode, alsof er geen andere methode bestaat. Ikzelf had me inmiddels ingelezen (o.a. hier op schildkliertje) en vroeg naar titratie of jodium-131 behandeling. "Zoals u wenst" zei hij daarop en gaf me 3 weken bedenktijd en nieuwe bloedprik-opdracht. Ik heb er geen goed gevoel over dat hij de voor en nadelen niet uitlegde en "de bal bij mij neerlegde". Op zijn minst had ik verwacht dat hij me zou adviseren rekening houdend met mijn voorgeschiedenis.
Herkent iemand zich hier in, of kan iemand mij een stapje verder richting de te kiezen behandelmethode helpen?
Groetjes, Jane