Met mijn handen in het haar

Over tsh, fT4, T3, antistoffen, echo, biopsie, scintigram, klachten en symptomen
Plaats reactie
Kaaskoekje
Berichten: 22
Lid geworden op: 14 jan 2019, 19:26

Met mijn handen in het haar

Bericht door Kaaskoekje »

Hallo iedereen,

Ik ben nieuw hier, en zit met een aantal vragen/onzekerheden. Ik ben een man van 28 jaar en heb sinds een half jaar klachten die ik niet (of de huisarts) duidelijk kan verklaren.

Een half jaar geleden veranderde mijn leven vrij abrupt. Op een dag schoot ik in de hyperventilatie, iets wat ik nooit eerder had meegemaakt. Ik kon mijzelf niet rustig krijgen en het duurde (voor mijn beleving) lang voor ik er echt weer uit kwam (circa een kwartier/half uur denk ik?). Die avond en dag erna was mijn hartritme van slag en sloeg eigenlijk aan één stuk over. De weken erna had ik continu heel heftige "angstaanvallen" (het leek fysiek op een angstaanval, maar het psychische component was niet aanwezig. Ik was niet ergens bang voor of gespannen, ze ontstonden plotseling en kon mij ook niet rustig denken) en had ik continu het idee dat ik zou gaan flauwvallen. De huisarts heeft mijn bloeddruk destijds nog gemeten en die was erg hoog en het viel hem op dat mijn hart een slag oversloeg. Hij was in de veronderstelling dat mijn hormoonhuishouding in de war was.

Ik heb in die weken ook mijn bloed laten testen omdat ik een idee had dat ik een te snel werkende schildklier zou hebben. Uiteindelijk kwam uit de bloedtest een verhoogde TSH van 14 en de "T4 vrij thyroxine" was 14,9. De huisarts gaf aan dat het gebruikelijk is om om de drie maanden te testen en te kijken wat de waarden dan zouden zijn, hij vermoedde dat dit wel eens tijdelijk zou kunnen zijn. De weken die daarop volgden was ik zo goed als elke dag afgemat en voelde ik mij (vooral aan het begin van de dag) vaak zenuwachtig (vlinders in mijn buik, onrustig gevoel, soms trillen). Omdat ik op dat moment ook andere zaken aan mijn hoofd had (een relatie die niet goed liep, onzekerheden over mijn werk) verweet ik het daaraan en had ik het idee dat het wel weer over zou gaan. Omdat ik die instelling heb aangehouden heb ik mij na drie maanden ook niet weer laten testen, tot ik twee maanden geleden te horen kreeg dat ik werd ontslagen van werk en ik het idee had dat zoals ik mij voelde niet verder kon in mijn leven.

Uiteindelijk heb ik na circa 4 á 5 maanden vanaf de eerste bloedtest een tweede test laten doen. Hieruit kwam een TSH waarde van 8,3 en een "T4 vrij thyroxine" van circa 11.

Ik heb het idee dat het wel beter met mij gaat. Althans, de zenuwen zijn minder en waar ik mij voorheen heel vaak afgevlakt en afwezig voelde heb ik nu ook dagen dat ik mij helder voel. Desondanks ben ik nog wel continu moe. Het voelt bijna dagelijks aan alsof ik een nacht heb doorgehaald en zonder slaap de dag door moet, ongeacht hoeveel of weinig en hoe goed of slecht ik slaap (gek genoeg functioneer ik vaak beter op weinig/slechte slaap).

Uit de bloedtest zijn verder geen andere bijzonderheden gekomen. Mijn bloedsuiker was goed en vitamines waren ook op orde, alleen de vitamine D en vitamine B12 waren wat aan de lage kant maar niet te laag. De huisarts heeft nu deze vitamines voorgeschreven om te kijken of dit voor meer energie zorgt en wil over circa 5 weken vanaf nu nogmaals mijn bloed testen op de schildklierwaarden en vitamines.

Waar ik nu vooral mee zit is dat ik niet weet wat ik moet. Ik moet verder met mijn leven want binnenkort eindigt mijn contract en heb ik geen werk meer. Maar ik ben moe. Ongeacht wat ik doe gaat de vermoeidheid niet weg. Ik heb soms "goede" dagen, maar deze lijken in niets op mijn goede dagen voor ik mijn problemen kreeg. De huisarts heeft aangegeven dat ik misschien kan starten met medicatie (Levothyroxine) maar laat de keuze aan mij of ik dit wil. Nu lees ik geregeld dat dit moet worden afgesteld op je eigen lijf met als gevolg dat je soms kan gaan hyperen en je je niet perse ineens beter gaat voelen, waardoor ik hier wat huiverig voor ben. Ik heb het idee dat ik dan moet kiezen tussen twee kwaden, of moe of erg wisselend in energie en niet kunnen vertrouwen op wat mijn lijf zal gaan doen.

Ik heb niet eerder in mijn leven in zo'n situatie gestaan en weet eigenlijk geen keuze te maken, en weet inhoudelijk ook te weinig van schildklierproblemen om te kunnen zeggen of mijn situatie "normaal" is gezien mijn bloedwaarden en of het logisch is dat dit op termijn weer zal gaan dalen. Ook de huisarts weet het niet en geeft aan "dat het lijf nou eenmaal soms rare dingen doet, en ik misschien wel teveel stress had" (ook al heb ik niet het idee dat ik "teveel" stress had voor mijn problemen aan). Zijn er mensen met gelijke ervaringen? En hoe doen anderen dit met werk etc wanneer zij zo moe/afgemat zijn? Is het logisch dat ik op mijn leeftijd als man plotseling, misschien tijdelijk, verhoogde schildklierwaarden heb? En is het verstandig om al te beginnen met medicatie/heeft dit nut? Zijn mijn klachten logisch gezien mijn bloedwaarden? etc.

Een heleboel vragen misschien, maar het liefst zou ik wat ervaringen willen horen van anderen en wellicht ideeën krijgen over wat logische vervolgstappen kunnen zijn. In mijn omgeving is het lastig bespreken omdat er van veel kanten vooral de druk wordt gelegd op dat ik psychische problemen zou hebben die ik moet verwerken, maar wat ik hieraan ook doe het neemt de vermoeidheid en het afgematte gevoel niet weg (en de psycholoog die ik heb opgezocht heeft tevens na één sessie aangegeven dat hij mij niet verder kan helpen aangezien hij te sterk vermoed dat het een lichamelijke oorzaak heeft).
elizabeth27
Berichten: 470
Lid geworden op: 13 okt 2013, 11:54

Re: Met mijn handen in het haar

Bericht door elizabeth27 »

Opeens komt er dan een heleboel op je af waar je mee moet dealen. Dat is niet makkelijk want welke keuze je ook maakt er zijn altijd consequenties aan verbonden.

Het feit dat je tsh nu wat gezakt is en je je wel weer iets beter voelt, zou een reden kunnen zijn om (nog) niet aan de medicatie te gaan. Gezien het feit dat je binnen kortere tijd weer gaat bloed prikken, is dat denk ik geen slechte optie.Afhankelijk van wat dan je waardes zijn, kun je in overleg met je huisarts altijd nog beslissen of je wel of niet aan de medicatie gaat.

Want levothyoxine is geen tovermiddel dat je je meteen beter doet voelen soms is instellen een kwestie van de lange adem en voel je je eerst slechter voordat je je weer beter gaat voelen. Het punt van je beter voelen, ligt voor iedereen bij verschillende waardes.

Met jouw waardes kun je je zeker slecht voelen, in t verleden twee keer een tsh boven de 7 gehad en dat vindt mijn lijf niet fijn. Sterkte want ik weet hoe onzeker je je kunt voelen in t begin als er zoveel op je afkomt ( fysiek) en dan ook nog de extra stress erbij die je beschrijft.

De combinatie met een te laag vitamine d gehalte werkt ook niet lekker mee. Goed is t pas als t minimaal 80 is maar liever hoger. Als ik niet flink bijslik, keldert die meteen.

Er zijn periodes geweest dat ik gewoon niet kon werken.
Kaaskoekje
Berichten: 22
Lid geworden op: 14 jan 2019, 19:26

Re: Met mijn handen in het haar

Bericht door Kaaskoekje »

Bedankt voor je reactie! Ik vind het vooral lastig dat het zo'n grijs gebied is qua klachten. Uiteindelijk heb ik wel eens problemen gehad die van psychische aard waren, maar die hebben naar mijn idee nooit het afgematte gevoel gegeven en kon ik nog enigszins sturen. Tegelijkertijd is er veel "onbegrip" vanuit de omgeving wat ik ook projecteer op mijzelf. Ik heb het idee dat ik met een beetje inzet mij toch wel beter moet kunnen gaan voelen, maar het haalt hooguit het harde randje eraf maar brengt alsnog niet de energie waarmee ik voorheen mee verder uit de voeten kon.

Wat ik mij ook nog afvroeg. Mij is niet geheel duidelijk of een periode van stress schildklierproblemen kan veroorzaken en of hoe heftig dit moet zijn? Want mijn huisarts zei dat het aangewakkerd kon zijn door stress. Maar ik piekerde destijds wel geregeld, maar zat verder wel goed in mijn vel had ik het idee. En ik kan mij haast niet voorstellen dat een lichte vorm van stress zo'n effect kan hebben.
Kiek
Berichten: 6715
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: Met mijn handen in het haar

Bericht door Kiek »

Hallo Kaaskoekje,

Maar natuurlijk heb je duffe klachten met zulke waarden!

Zou stress een negatieve invloed hebben op gezondheid in het algemeen?
Een duwtje extra waardoor zwakke plekken de kans krijgen?
Stress is wel een natuurlijk en noodzakelijk onderdeel van onze stofwisseling.
Alle teveel is fout, net als alle tekorten.

Je waarden lijken op een tekort aan schildklierhormoon.
En ze lijken ook gemeten in twee verschillende labs.

Schildklierhormonen zwieren over 24 uur in een vast individueel patroon.
Stijgt de ene waarde, dan zakt de andere, en andersom.
Jouw waarden tonen niet deze dynamiek.

Ga dus in het vervolg altijd 's ochtends vroeg en nuchter wel naar hetzelfde lab.
Pas dan krijg je een reeks waarden die je met oudere waarden kunt vergelijken.
Anders is het een soepzooitje.

Heb je familieleden met een slecht werkende schildklier?
Je bent te jong om niets te doen aan zulke waarden.
Als je geen supplementen slikt, of andere toestanden met invloed op schildklierhormonen, en alles is verder normaal, onderneem dan actie, overleg met je arts, en start met de levothyroxine.
Dokters wachten meestal af, om te zien of het een tijdelijke schildklierinzinking is.
Maar ondertussen verlies jij tijd.

Ga vlot naar een redelijke dosering. Opzet van hoeveelheid is afhankelijk van je gewicht.
Je kunt over een jaar altijd nog eens kijken of je schildklierhormonen het tijdelijk lieten afweten.
Dan eerst lab - een week stoppen - de 8ste dag weer lab.

Succes!
Kiek
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
LillianHamilton
Berichten: 4
Lid geworden op: 16 nov 2020, 15:32

Re: Met mijn handen in het haar

Bericht door LillianHamilton »

Hallo allemaal

Weet u zeker dat dit precies is hoe het werkt?
Ik zou u aanraden om deze kwestie nader te bekijken.
Kiek
Berichten: 6715
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: Met mijn handen in het haar

Bericht door Kiek »

Dag Lillian,

Graag hoor ik van u wat u bedoelt.
Op welke wijze moet dit onderwerp nader bekeken worden?

Met vriendelijke groet,
Kiek
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
LillianHamilton
Berichten: 4
Lid geworden op: 16 nov 2020, 15:32

Re: Met mijn handen in het haar

Bericht door LillianHamilton »

Wat een lastige situatie, ik begrijp hoe je je voelt. Zelf heb ik al een aantal jaren last van hypothyreoïdie waardoor ik helaas ook bijzonder veel last van haaruitval heb. Nou komt haaruitval vrouwen wel vaak voor maar toen ik er zelf veel last van kreeg was het toch wel even schrikken. Ik denk zeker dat het je goed zal doen om elk probleem waar je tegen aanloopt, met ons hier op het forum deelt. Daar zijn we immers voor en er is niets zo naar als ergens alleen doorheen moeten. Ik wens je veel sterkte en ik vraag me af hoe het nu met je gaat?
Plaats reactie