Na ongeveer 18 jaar kunnen stoppen met Cytomel, plus oorzaak.

[WilmaS.]

Even de korte samenvatting:

1998 - overgeven, kon geen water binnenhouden, FT4 80.
1998 - diagnose Graves hyperthyreoidie
2000 - slok 1 en slok 2
2001 - een jaar zonder medische ellende, jee!
2002 - langzaam slechter
2003 - diagnose trage schildklier. Depressie. "Als het leven zo moet, hoeft het niet meer". Schop onder de kont vanwege deze gedachte.
2004 - orthomoleculair arts, FT3 net boven 1 (ref 3-6) varkensschildklier medicatie, alles weer okee!
2006 - Cytomel, wegens reizen.
2007 - laatste reis, wegens begin oogziekte Graves
2018 - coeliakie, verlaging schildkliermedicatie
2022 - kunnen stoppen met Cytomel

Zoals je kunt zien slik ik al heel lang Cytomel en bloedwaardes gaven destijds ook gewoon aan dat ik het nodig had (net boven 1, ref 3-6).

Ik had wat rare klachten van slijm in de keel, dus ik zocht uit of het iets met vitaminetekort te maken kon hebben, want ivm. coeliakie zou dat niet de eerste keer zijn. Ik kwam toen op dat vitamine A nodig is voor gezonde slijmvliezen. Ik nam dus dagelijks een boterham met leverkaas, of leverpastei/smeerleverworst (glutenvrije boterham, dus klein). Ook had ik toevalligerwijze een nieuwe multivitamine waarin ook vitamine A zat, al neem ik deze niet dagelijks.

In april kreeg ik last van diarree en na eliminatie van heel veel voeding en bloedprikken in Juli wat gewoon normaal was, ging me in September een licht op. Zou het iets te maken kunnen hebben met overdosering?

Geminderd met Cytomel (van 12,5 per dag naar 6,25, en toen een kwartje door de helft). Ik merkte geen verschil in hoe ik me voelde, al was ik wel meteen 'wakker' als ik wakker was, zonder Cytomel opstart-uur. De diarree ging echter weg. Dus op 2 Oktober helemaal gestopt met Cytomel. En ik voelde me prima, al moest ik wel iets ophogen met Euthyrox. Omdat ik alleen pillen heb van 100 mcg was dat dus creatief pillen splijten om bij 112,5 mcg per dag uit te komen, en niet 100% gelijk iedere dag.

Toen heb ik eens even gegoogled naar welke stofjes nodig zijn voor de deiodinase die T4 omzet in T3: vitamine A helpt de conversie en selenium tekort verhindert de conversie:

https://joe.bioscientifica.com/view/jou ... /3/283.xml

Dus ik ook iedere dag 2 paranoten gegeten voor selenium. Na 6 weken naar de huisarts, bloed laten prikken.

TSH: 0,1 (ref: 0,27 - 4,2) - voor het eerst in 18 jaar ofzo weer meetbaar
FT4: 21,3 (ref: 12 - 22 ) - hoger dan toen ik nog Cytomel slikte
FT3: 4,35 (ref: 3,1 - 6,8 ) - da's dus binnen de referentie waardes, terwijl deze waarde in 2004 zonder Cytomel dus véél te laag was

Dus zo kon ik zomaar, door vitamine A te eten, stoppen met Cytomel. Mijn 'educated guess' is dat mijn coeliakie 16 jaar geleden al roet in het eten gooide en ik niet genoeg vitamine A en selenium kon absorberen vanwege een kapotte darm, en daardoor de conversie toen niet lukte. En tja, zonder conversie werkt alleen levothyroxine niet. Nu wel. Mijn lijf kán het dus wel, maar het deed het gewoon 16 jaar niet.

Ik ben lichtelijk gepikeerd dat ik dus al járen flink de klos was voor mijn eigen risico, maar goed... Gevalletje "als de arts de betreffende onderzoeken gelezen had, had dit niet nodig geweest, jammer dat artsen niet álles kunnen lezen - lang leve het internet en een nieuwsgierige inslag van mezelf".

Ik had zoiets van: wie weet heeft iemand anders er iets aan. In de zin van "hee, conversie werkt bij mij niet, is het een vitamine probleem of co-morbiteit". Het zou je zomaar een hoop gezeur met artsen (tja, eigenlijk is de standaard behandeling levothyroxine (met als onuitgesproken gedachte dat dat bij jou dan ook maar moet helpen)) en veel geld kunnen schelen.

Groetjes,

Wilma S.

[Kiek]

Hallo Wilma,

Wat goed dat het je nu beter gaat omdat je gestopt bent met de Cytomel!
Jij hebt het idee dat dat te maken heeft met selenium.
Het artikel waarnaar je verwijst noemt het selenium terloops, maar niet de relatie van het selenium met de schildklierhuishouding.

Het artikel beschrijft met name de geobserveerde werking en het mechanisme van de D1. Het gaat over belangrijke waarnemingen en veronderstellingen. Niet over wat het betekent, en wat de samenhang is met de andere type D's en de regelingen ervan.

Het geeft verder ook geen inzicht in wat een tekort of een overmaat aan selenium betekent.
Het feit dat het genoemd wordt geeft aan dat het een rol speelt, maar in welke mate, en in hoeverre dat voor een individu van belang is, moet nog onderzocht worden.
Het betekent niet dat het ook helpt.

Het verhaal van de deiodinases bespraken we vaak op het oude forum van HmnH.
In de toenmalige Thyroidmanager was hoofdstuk 3 geheel gewijd aan de verschillende type's deiodinatie van Theo Visser. Het is een belangrijke basis om iets over de werking van onze schildklierhormonen te leren doorgronden.

Dank je voor het terughalen van de deiodinases,
en succes met de keuzes van je doses!
Kiek

[laura]

Hallo Wilma en Kiek,

Mij schoot dit citaat me nog te binnen:

Partial substitution of thyroxine (T4) with tri-iodothyronine
showed a modest beneficial effect after 3 months.
Interestingly, thyroid function ‘drifted’ between 3 and 12 months of follow-up
(with a fall in the T3/T4 ratio) and the effect was lost.

[Kiek]

Ja, mooi!

En wat is de beste remedie om de veel te lage FT4 hoger te krijgen bij mensen onbekommerd aan het thyreoidum?
Een portie levothyroxine erbij?
Natuurlijk niet.
Het thyreoïdum verlagen was de prachtige tovertruuk!
Dat geeft als bij toverslag een hogere FT4.

Met het slikken van T3 stook je een kampvuur op, in een kamer die normaal verwarmd wordt door een cv.
Andere kamers blijven koud, in analogie met de perifere weefsels.
Wat het ene teveel krijgt, krijgt het andere tekort.

Het lijkt magie.
Dat is het niet.