Voorstellen + Strumazol bijwerkingen
Geplaatst: 22 apr 2021, 16:06
Hallo allemaal!
Weer een schildklier lotgenoot erbij op het forum. Ik ben Henrike en ben er sinds maart achter dat ik Graves heb. Ik ben erachter gekomen doordat ik abnormaal ging nachtzweten in april 2020. In december kwam de huisarts erachter dat ik een subklinische TSH waarde had en toen had ik nog normale schildklierwaarden, verder. Maar na verder onderzoek (oa CT scan waarbij je ook moet bloedprikken) bleken in februari toch echt mijn T3/4 waarden te hoog. Niet superhoog, maar wel genoeg om nu toch wel echt klinisch te zijn. En toen in maart de diagnose. Ik had antistoffen in mijn bloed die op Graves wezen.
Ik ben zelf onder de indruk dat ik achteraf wel vaker een opleving van Graves heb gehad en dat ik het dus al langer heb. Ik heb in 2018 ook zo lopen zweten 's nachts en ben een jaar chronisch moe geweest in 2008, voelde me toen net zo moe als sinds vorig jaar en ben eigenlijk nooit echt uitgerust geweest. Ook andere Graves klachten herken ik van al jaren. Maar goed, hier zullen we wel nooit achter komen. Ik weet ook niet of Graves ook af en toe kan opspelen en dan weer rustig kan worden.
Ik zit sinds 18 maart aan de Strumazol en wat mij zorgen baart is dat ik af en aan vervelende bijwerkingen heb. Misschien herkennen jullie ze?
9 april ineens allerlei warme gezwollen plekken in mijn gezicht. Ik had een uurtje wat netelroos-achtige plekken op mijn schouders maar die waren in een mum van tijd weg. Maar de zwellingen bleven elke keer maar verplaatsen en gingen niet weg tot ik anti-histamine tabletten ging slikken 4 dagen later. Nu een dag geleden daarmee gestopt om te kijken of het wegblijft.
In die week ook enorm pijnlijke kaken en hoofd. Dat duurde twee dagen.
17 april een pijnlijke plek in mijn keel en had al een week lang opgezwollen lymfeklieren. Nadat ik 's ochtends een beetje verhoging had gemeten wilde de weekend internist toch dat ik maar liet bloedprikken ivm risico op agranulocytose. 6 uur en een coronatest later bleek het gelukkig niet ernstig.
Dan twee dagen later sinds 19 april hele pijnlijke polsen. Het was gisteravond zo erg dat ik niks meer kon. Kon mijn vingers bijna niet meer buigen en strekken al helemaal niet. Dingen als kraan open en dichtdraaien of aankleden waren bijna onmogelijk. In de avond waren de polsen dik, niet rood en het voelt niet als een ontsteking. Meer alsof ik ze allebei flink had verstuikt.
Ik denk zelf meer vocht, zoals ook in mijn gezicht.
Ik heb alle bijwerkingen gemeld bij de internist maar die wil steeds graag dat ik doorga met Strumazol omdat mijn waarden zo goed daalden. Ik heb nu afgesproken het nog weer twee weken aan te kijken. Gelukkig is de pijn in de polsen verminderd vandaag en kan ik vingers en polsen weer wat buigen (anders had ik dit ook niet kunnen typen ) maar wat ik lastig vind is dat ik vaak in eerste instantie te horen krijg "nou we herkennen het niet perse, maar het kan wel" Dat, gecombineerd met het gedoe van vorig weekend op de spoed, en dat alles in 1 maand na kort geleden te zijn gestart maakt dat ik onzeker word van al deze bijwerkingen. Hoort het erbij, is het okee om maar gewoon door te gaan? Ga ik nu anderhalf jaar aanmodderen met al deze dingen?
Ik merk een mini beetje verschil in energie levels maar krijg er dus wel een hele berg aan deze klachten bij. Vooral de vreselijke pijn in mijn polsen
Herkennen jullie dit en gaan de bijwerkingen over?
Ik ben sinds vandaag begonnen met levothyroxine, dus hopelijk helpen de hormonen ook wat met alles.
Laatste vraag (sorry, het wordt een beetje lang): Weten jullie of je zonder problemen de pil en bijv paracetamol kunt slikken met Levothyroxine? Ik zit sinds een jaar aan de pil. Ik lees er verschillende dingen over en in de bijsluiter staat dat bepaalde pijnstillers (paracetamol ook?) invloed kunnen hebben op de opnamen van Levothyroxine.
De apotheek is van mening dat niks elkaar bijt, maar willen geen uitspraken doen over of er tijd tussen moet zitten en dergelijke. Mijn internist weigert bij elk consult dingen uit te leggen over medicijnen. "Dat is een taak van de apotheek", maar de apotheek stuurt me met alle terug vragen naar de internist. Ik weet dat jullie geen artsen zijn, hoor, maar misschien hebben jullie andere dingen gehoord van internist of apotheek.
Anyway. Heel fijn zo'n forum. Bedankt voor ieders input hier en in andere topics, zo voel je je toch een beetje minder alleen.
Weer een schildklier lotgenoot erbij op het forum. Ik ben Henrike en ben er sinds maart achter dat ik Graves heb. Ik ben erachter gekomen doordat ik abnormaal ging nachtzweten in april 2020. In december kwam de huisarts erachter dat ik een subklinische TSH waarde had en toen had ik nog normale schildklierwaarden, verder. Maar na verder onderzoek (oa CT scan waarbij je ook moet bloedprikken) bleken in februari toch echt mijn T3/4 waarden te hoog. Niet superhoog, maar wel genoeg om nu toch wel echt klinisch te zijn. En toen in maart de diagnose. Ik had antistoffen in mijn bloed die op Graves wezen.
Ik ben zelf onder de indruk dat ik achteraf wel vaker een opleving van Graves heb gehad en dat ik het dus al langer heb. Ik heb in 2018 ook zo lopen zweten 's nachts en ben een jaar chronisch moe geweest in 2008, voelde me toen net zo moe als sinds vorig jaar en ben eigenlijk nooit echt uitgerust geweest. Ook andere Graves klachten herken ik van al jaren. Maar goed, hier zullen we wel nooit achter komen. Ik weet ook niet of Graves ook af en toe kan opspelen en dan weer rustig kan worden.
Ik zit sinds 18 maart aan de Strumazol en wat mij zorgen baart is dat ik af en aan vervelende bijwerkingen heb. Misschien herkennen jullie ze?
9 april ineens allerlei warme gezwollen plekken in mijn gezicht. Ik had een uurtje wat netelroos-achtige plekken op mijn schouders maar die waren in een mum van tijd weg. Maar de zwellingen bleven elke keer maar verplaatsen en gingen niet weg tot ik anti-histamine tabletten ging slikken 4 dagen later. Nu een dag geleden daarmee gestopt om te kijken of het wegblijft.
In die week ook enorm pijnlijke kaken en hoofd. Dat duurde twee dagen.
17 april een pijnlijke plek in mijn keel en had al een week lang opgezwollen lymfeklieren. Nadat ik 's ochtends een beetje verhoging had gemeten wilde de weekend internist toch dat ik maar liet bloedprikken ivm risico op agranulocytose. 6 uur en een coronatest later bleek het gelukkig niet ernstig.
Dan twee dagen later sinds 19 april hele pijnlijke polsen. Het was gisteravond zo erg dat ik niks meer kon. Kon mijn vingers bijna niet meer buigen en strekken al helemaal niet. Dingen als kraan open en dichtdraaien of aankleden waren bijna onmogelijk. In de avond waren de polsen dik, niet rood en het voelt niet als een ontsteking. Meer alsof ik ze allebei flink had verstuikt.
Ik denk zelf meer vocht, zoals ook in mijn gezicht.
Ik heb alle bijwerkingen gemeld bij de internist maar die wil steeds graag dat ik doorga met Strumazol omdat mijn waarden zo goed daalden. Ik heb nu afgesproken het nog weer twee weken aan te kijken. Gelukkig is de pijn in de polsen verminderd vandaag en kan ik vingers en polsen weer wat buigen (anders had ik dit ook niet kunnen typen ) maar wat ik lastig vind is dat ik vaak in eerste instantie te horen krijg "nou we herkennen het niet perse, maar het kan wel" Dat, gecombineerd met het gedoe van vorig weekend op de spoed, en dat alles in 1 maand na kort geleden te zijn gestart maakt dat ik onzeker word van al deze bijwerkingen. Hoort het erbij, is het okee om maar gewoon door te gaan? Ga ik nu anderhalf jaar aanmodderen met al deze dingen?
Ik merk een mini beetje verschil in energie levels maar krijg er dus wel een hele berg aan deze klachten bij. Vooral de vreselijke pijn in mijn polsen
Herkennen jullie dit en gaan de bijwerkingen over?
Ik ben sinds vandaag begonnen met levothyroxine, dus hopelijk helpen de hormonen ook wat met alles.
Laatste vraag (sorry, het wordt een beetje lang): Weten jullie of je zonder problemen de pil en bijv paracetamol kunt slikken met Levothyroxine? Ik zit sinds een jaar aan de pil. Ik lees er verschillende dingen over en in de bijsluiter staat dat bepaalde pijnstillers (paracetamol ook?) invloed kunnen hebben op de opnamen van Levothyroxine.
De apotheek is van mening dat niks elkaar bijt, maar willen geen uitspraken doen over of er tijd tussen moet zitten en dergelijke. Mijn internist weigert bij elk consult dingen uit te leggen over medicijnen. "Dat is een taak van de apotheek", maar de apotheek stuurt me met alle terug vragen naar de internist. Ik weet dat jullie geen artsen zijn, hoor, maar misschien hebben jullie andere dingen gehoord van internist of apotheek.
Anyway. Heel fijn zo'n forum. Bedankt voor ieders input hier en in andere topics, zo voel je je toch een beetje minder alleen.