gewichtsverlies hypothyreoïdie

Over tsh, fT4, T3, antistoffen, echo, biopsie, scintigram, klachten en symptomen
Romy
Berichten: 124
Lid geworden op: 22 jul 2022, 17:37

gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door Romy »

Hoi allemaal,
Vorig jaar tussen maart en juli is bij mij hypothyreoïdie ontstaan waarvoor ik in juli gestart ben met levothyroxine. Inmiddels zijn mijn bloedwaarden al 11 maanden prima in orde en ben ik volgens mijn artsen "goed ingesteld". Alsnog heb ik een hele waslijst aan hypo klachten, waaronder een te hoog gewicht. Dit gewicht wil er met geen mogelijkheid af (sport & dietist) dus ik vroeg me af, wie heeft ervaring hiermee? Achtergrondinfo; ik heb nog nooit problemen gehad met mijn gewicht (in 18 jaar tijd maar 3 kg aangekomen), hoefde nooit op mijn eten te letten en had tot vorig jaar een hele nette bmi van 21,5 met een buikomtrek van 65 cm.
Wie heeft het gewicht wat hij/zij is aangekomen door hypothyreoïdie er ook weer af gekregen, hoe lang heeft dit geduurd en hoe is dit gelukt?
Wat zijn jullie ervaringen en advies? Alle ervaringen (ook slechte) zijn welkom.
Liefs, Romy
Kiek
Berichten: 6715
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door Kiek »

Hallo Romy,

Je hebt je al helemaal laten nakijken op mogelijke kwalen die te maken kunnen hebben met je gewicht.
Omdat je alle scenario's onderzoekt.
Kunnen er situaties zijn dat je onbewust voedsel inneemt?
Misschien door een verstoord slaap- en waakritme?
's Nachts halfslapend je bed uit om naar peuter te kijken, en dan onbewust door naar keuken?

Hartelijke groet,
Kiek


Mijn verhaal over kilo's.
In 1992, ik had nog geen weet van mijn schildklierkwaal, kwam ik een paar kilo aan (van 54->57 kg). Dat was een eerste signaal.
Vanwege familiaire aanleg voor hartziekten, reageerde ik hierop door m'n voeding aan te passen, suiker de deur uit, bedanken voor het lekkere bonbonnetje, en roomboter gooide ik in de prullenbak. Later volgde het glaasje wijn de sloot in.
Tegen de tijd dat iemand verbaasd opmerkte dat ze niet wist dat ik een struma had, en ik haar antwoordde dat ik dat ook niet had, bleek er een paar uur later een fikse hypothyreoïdie te bestaan. Met een flink struma. Dat was in 1996.

Inmiddels enkele tientallen jaren verder, en dit jaar de 60 kg gepasseerd, pas ik nog steeds mijn voedselinname aan op geleide van die weegschaal.
Sommigen noemen dat neurotisch, maar voor mij is het bijzonder praktisch.
En noodzakelijk.
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
*anna*
Berichten: 332
Lid geworden op: 12 sep 2013, 01:22

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door *anna* »

Het is me al eerder opgevallen dat Kiek bijzonder praktisch bezig is met haar voedselinname en dat haar familiaire aanleg dat noodzakelijk maakt. Haar adviezen op het forum voor hypo’s met gewichtsproblemen zijn daarop gebaseerd. Maar… die aanpak werkt niet voor alle hypo’s en riekt naar 'eigen schuld, dikke bult'… Mijn ervaring is anders.

Mijn verhaal: na een behandeling in 1990 met radioactief jodium (op eigen verzoek in een keer genoeg om verlost te zijn van alle akelige hyperellende), werd ik inderdaad vrij snel hypo en kreeg ik gelukkig weer wat kilo’s erbij, want Graves had me zowat gehalveerd! Maar het hield niet op, ondanks goede instelling en een gezonde leefwijze. Ook de diëtiste snapte er niets van: ik at gezond en geen enkel dieet dat ik volgde had op termijn het gewenste resultaat en geloof me, ik wilde niets liever dan afvallen.

Een internist bracht uiteindelijk het probleem in kaart: erfelijke aanleg voor overgewicht en hypothyreoïdie zijn op zijn zachtst gezegd geen vriendjes. Hypothyreoïdie kan sowieso gewichtsproblemen opleveren. Afvallen is mogelijk maar vraagt immense inspanning en motivatie van hypo-moeders en sociaal actieve mensen.
Twee opties: die inspanning leveren en dat voor de rest van je leven, óf matig zijn maar heus af en toe dat bonbonnetje, dat wijntje, die crackertjes met brie. En dan vrede hebben met het feit dat je geen standaardmaat hebt. Maar wie is uiteindelijk standaard en een mens moet ook leven! (Maar dan niet zeuren…)
Romy
Berichten: 124
Lid geworden op: 22 jul 2022, 17:37

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door Romy »

Kiek schreef: 29 aug 2022, 13:03 Hallo Romy,

Je hebt je al helemaal laten nakijken op mogelijke kwalen die te maken kunnen hebben met je gewicht.
Omdat je alle scenario's onderzoekt.
Kunnen er situaties zijn dat je onbewust voedsel inneemt?
Misschien door een verstoord slaap- en waakritme?
's Nachts halfslapend je bed uit om naar peuter te kijken, en dan onbewust door naar keuken?

Hartelijke groet,
Kiek
Het klopt dat ik inderdaad op allerlei mogelijke kwalen onderzocht ben, zeer uitgebreid ook, en hier is niks uitgekomen.
Gelukkig hoef ik er 's nachts nooit uit en onbewust voedsel innemen lijkt mij eerder een stoornis. Ik weet niet of zoiets überhaupt mogelijk is😂
Ik houd al mijn voeding en drinken (zelfs water) exact bij voor mijn diëtist. Ik heb gelukkig een erg klein tijdsbestek waarin mijn hypothyreoïdie is ontstaan doordat mijn waarden al jaren regelmatig gecheckt werden en ik er daardoor snel bij was voor het helemaal uit de hand liep.
Er gebeurd letterlijk niks met mijn gewicht, ik kom niet aan en val niet af, of ik nou 1800 of 900 kcal per dag eet, 6x per week sport of 2x per week en mijn diëtist snapt er ook niks van. Ik eet erg gezond, geen suikers, geen alcohol, geen vruchtensap, kleine porties verdeeld over de dag, ruim voldoende beweging etc. Bij mij ligt het niet aan verstoorde eetgewoonten of gebrek aan beweging in ieder geval.
Ik heb eens gelezen dat je een individuele ideale hoeveelheid calorieën hebt wanneer je hypothyreoïdie hebt, en zodra je daar boven of onder gaat zitten, je niet meer afvalt. Ik weet niet of er artsen gespecialiseerd zijn in gewichtsregulatie bij schildklierproblematiek?
Romy
Berichten: 124
Lid geworden op: 22 jul 2022, 17:37

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door Romy »

*anna* schreef: 29 aug 2022, 17:50 Het is me al eerder opgevallen dat Kiek bijzonder praktisch bezig is met haar voedselinname en dat haar familiaire aanleg dat noodzakelijk maakt. Haar adviezen op het forum voor hypo’s met gewichtsproblemen zijn daarop gebaseerd. Maar… die aanpak werkt niet voor alle hypo’s en riekt naar 'eigen schuld, dikke bult'… Mijn ervaring is anders.

Mijn verhaal: na een behandeling in 1990 met radioactief jodium (op eigen verzoek in een keer genoeg om verlost te zijn van alle akelige hyperellende), werd ik inderdaad vrij snel hypo en kreeg ik gelukkig weer wat kilo’s erbij, want Graves had me zowat gehalveerd! Maar het hield niet op, ondanks goede instelling en een gezonde leefwijze. Ook de diëtiste snapte er niets van: ik at gezond en geen enkel dieet dat ik volgde had op termijn het gewenste resultaat en geloof me, ik wilde niets liever dan afvallen.

Een internist bracht uiteindelijk het probleem in kaart: erfelijke aanleg voor overgewicht en hypothyreoïdie zijn op zijn zachtst gezegd geen vriendjes. Hypothyreoïdie kan sowieso gewichtsproblemen opleveren. Afvallen is mogelijk maar vraagt immense inspanning en motivatie van hypo-moeders en sociaal actieve mensen.
Twee opties: die inspanning leveren en dat voor de rest van je leven, óf matig zijn maar heus af en toe dat bonbonnetje, dat wijntje, die crackertjes met brie. En dan vrede hebben met het feit dat je geen standaardmaat hebt. Maar wie is uiteindelijk standaard en een mens moet ook leven! (Maar dan niet zeuren…)
Wat ze zegt komt inderdaad op die manier over, ook wanneer de situatie wat complexer is.
Bij mij spelen dingen als erfelijke aanleg gelukkig geen rol, er zijn een paar in mijn familie met lichte hyperthyreoïdie (zo licht dat behandeling niet nodig is) en verder zijn ze allemaal slank/fit. Ook geen dingen als diabetes of soortgelijke aandoeningen, ik ben letterlijk de enige met een te hoog bmi en een evt auto-immuunziekte. Volgens mijn artsen (endocrinoloog en prof. dr. bij het Radboud) is een blijvend hoger gewicht 1 van de dingen die veelvuldig voorkomen bij hypothyreoïdie, ongeacht of je goed ingesteld bent.
Het schijnt dat bij slechts 52% het gewicht er weer af gaat en ik wil koste wat het kost bij die 52% horen. Ik geef echt niks om eten, ik meet al mijn porties af ongeacht mijn eetlust. Ook heb ik er totaal geen moeite mee om bepaalde dingen niet/nooit meer te kunnen eten (zelfs niet op verjaardagen), en veel inspanning vind ik ook geen probleem. Ik heb een redelijk sportverleden (werkte bij een sportschool en sportte ruim 17 uur per week) en ik vind het niet erg om veel op te moeten offeren om weer de oude te worden en te blijven, zolang ik maar weet hoe want daar ben ik dus nog niet achter😅
Wat is jouw ervaring met afvallen, is het je uiteindelijk gelukt of zit je erfelijke aanleg toch teveel in de weg? Zou je een diëtist aanbevelen of kan ik toch echt het beter naar een internist/endocrinoloog gaan voor de beste voedingsbegeleiding?
Kiek
Berichten: 6715
Lid geworden op: 12 sep 2013, 11:36

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door Kiek »

Hieronder heb ik allerlei onderwerpen bijeengesprokkeld over schildklier en gewicht. Daarvoor gebruikte ik de richtlijn uit 2012.
Een beetje breder perspectief.
Overigens is het idee van onbewust eten echt geen sprookje.

Het gewicht als aandachtspunt bij schildklierziekten.

- Graves: Bij een hyperthyreoïdie wordt gewichtsverlies in de gaten gehouden.
- Graves ophthalmopathie (meestal bij Graves, maar ook weleens bij mensen met een bepaald soort hypo, en zelfs bij mensen zonder bekende schildklierafwijking): soms worden corticoïden voorgeschreven (bijnierschorshormonen) om oogontstekingen te remmen, en de kans op slechtziendheid te voorkomen. Je loopt dan wel het risico aan te komen, net zoals bij de ziekte van Cushing (overmatige productie van bijnierschorshormoon).

- je hebt geen schildklierziekte, maar je bent wel onder behandeling voor een kwaal waarvoor röntgenonderzoek noodzakelijk is, waarbij contrastmiddelen gebruikt worden. Dan is het zelfs mogelijk een tijdelijke hyperthyreoïdie te ontwikkelen, en gewicht te verliezen. Denk aan jodiumhoudende contrastmiddelen.
En zo zijn er ook andere medicijnen die een hypothyreoïdie, ( toename kg) of een hyperthyreoïdie (afname kg) kunnen veroorzaken. Zoals bij gebruik van amiodarone, een medicijn gebruikt bij ernstige hartziekte.

- Hypothyreoïdie: toename in gewicht bij een schildklier die niet meer werkt. Of niet goed gesubstitueerd is.

Hieronder een stukje uit de richtlijn 2012:

8. Wat is het beleid bij persisterende klachten bij een patiënt met klinische hypothyreoïdie die medicamenteus adequaat behandeld lijkt?
Inleiding
Een deel van de patiënten (circa 10%) die zijn behandeld met levothyroxine en een normaal serum TSH hebben, is niet tevreden met de uitkomst van de behandeling omdat ze nog klachten hebben. Saravanan et al (2002) lieten zien dat het psychisch welbevinden van patiënten na behandeling met levothyroxine significant minder was dan bij een controlegroep die qua sekse- en leeftijdssamenstelling vergelijkbaar was. In een meer recent onderzoek vonden Saravanan et al (2006) dat vrij T4 en TSH in een groep patiënten die vervangingstherapie hadden ondergaan, sterk gecorreleerd waren met de scores op de General Health Questionnaire-12, maar niet met Hospital Anxiety and Depression Scale scores. Zij merkten evenwel op dat: ―it is possible that in the general population without thyroid dysfunction, variation in thyroid hormone levels across the reference range is also a determinant of psychological well-being‖.
Er zijn ook patiënten bij wie de medicatie niet voldoende aanslaat. Het gaat dan niet om gebrekkige therapietrouw of een mogelijk te lage dosering bij (ernstig) overgewicht, maar om het optreden van geneesmiddeleninteracties, de gelijktijdige aanwezigheid van andere aandoeningen of mogelijk om een voedingspatroon dat efficiënte resorptie van levothyroxine verhindert.

De studie van Bolk et al (2010) bracht ook aan het licht dat veranderingen in de spiegel van schildklierhormonen (TSH, T4 en T3) niet tot gevolg hadden dat veranderingen in de kwaliteit van leven optraden. Mogelijk heeft dit te maken met gewichtstoename als gevolg van de medicamenteuze behandeling en het onvermogen het extra gewicht weer kwijt te geraken.

lit.: https://www.internisten.nl/sites/intern ... n-2012.pdf

Met vriendelijke groet,
Kiek
Nuchter lab 8.00 uur - dosis pas slikken na het prikken - lees over schildklieren en ervaringen, want deze kennis geeft inzicht. Door Hashimoto een ervaren schildklierhormoongebruikster (geen arts).
Romy
Berichten: 124
Lid geworden op: 22 jul 2022, 17:37

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door Romy »

Kiek schreef: 31 aug 2022, 10:50 Een beetje breder perspectief.
Overigens is het idee van onbewust eten echt geen sprookje.

Het gewicht als aandachtspunt bij schildklierziekten.

- Hypothyreoïdie: toename in gewicht bij een schildklier die niet meer werkt. Of niet goed gesubstitueerd is.

Hieronder een stukje uit de richtlijn 2012:

8. Wat is het beleid bij persisterende klachten bij een patiënt met klinische hypothyreoïdie die medicamenteus adequaat behandeld lijkt?
Inleiding
Een deel van de patiënten (circa 10%) die zijn behandeld met levothyroxine en een normaal serum TSH hebben, is niet tevreden met de uitkomst van de behandeling omdat ze nog klachten hebben. Saravanan et al (2002) lieten zien dat het psychisch welbevinden van patiënten na behandeling met levothyroxine significant minder was dan bij een controlegroep die qua sekse- en leeftijdssamenstelling vergelijkbaar was. In een meer recent onderzoek vonden Saravanan et al (2006) dat vrij T4 en TSH in een groep patiënten die vervangingstherapie hadden ondergaan, sterk gecorreleerd waren met de scores op de General Health Questionnaire-12, maar niet met Hospital Anxiety and Depression Scale scores. Zij merkten evenwel op dat: ―it is possible that in the general population without thyroid dysfunction, variation in thyroid hormone levels across the reference range is also a determinant of psychological well-being‖.
Er zijn ook patiënten bij wie de medicatie niet voldoende aanslaat. Het gaat dan niet om gebrekkige therapietrouw of een mogelijk te lage dosering bij (ernstig) overgewicht, maar om het optreden van geneesmiddeleninteracties, de gelijktijdige aanwezigheid van andere aandoeningen of mogelijk om een voedingspatroon dat efficiënte resorptie van levothyroxine verhindert.
Onbewust eten zal vast mogelijk zijn, maar dan meer in de zin dat je op de automatische piloot eet, dus het happen en kauwen zonder er bij stil te staan. Zoals mensen soms doen wanneer ze eten terwijl ze tv kijken en daardoor niet doorhebben dat ze eigenlijk al vol zitten. Lijkt me niet dat je onbewust eet in de vorm van een soort slaapwandelen, en ik denk dat wanneer je dat wel hebt dat het een serieuze stoornis is.
Als ik deze tekst goed begrijp, dan kan het zijn dat mensen met hypothyreoïdie vaker psychische problemen hebben, waardoor ze waarschijnlijk meer cortisol aanmaken wat zorgt voor overgewicht. Of dat er wisselwerking optreed met andere medicatie, of de absorptie en resorptie van levothyroxine verhinderd wordt door bepaalde voedingsmiddelen.
Nou is het in mijn geval zo dat ik geen psychische problemen ondervind, buiten levothyroxine om geen andere medicatie gebruik (recept of vrij verkrijgbaar) en mijn medicatie 2 uur de tijd geef om opgenomen te worden voor ik mijn ontbijt neem. Daarbij vermijd ik supplementen of voeding die de opname kunnen verstoren. Ook eet ik altijd aan tafel zonder afleiding, meet ik al mijn voeding af, reageer ik niet op evt honger en eet ik enkel gezond. Ik ben nu ruim 17 maanden onder begeleiding van een diëtist, zonder resultaat. Voor mijn hypothyreoïdie ontstond was ik ook altijd erg bewust met voeding en sport bezig dus dat ongezonde eten is aan mij echt niet besteed.
Het zou dus kunnen dat ik bij die 10% zit waarbij de klachten aanwezig blijven ondanks adequate behandeling.
Kiek schreef: 31 aug 2022, 10:50De studie van Bolk et al (2010) bracht ook aan het licht dat veranderingen in de spiegel van schildklierhormonen (TSH, T4 en T3) niet tot gevolg hadden dat veranderingen in de kwaliteit van leven optraden.
Dit stukje vind ik wel grappig want juist wanneer behandeling met levothyroxine geen afname in klachten oplevert, gaat dat zeker ten koste van kwaliteit van leven, in ieder geval voor mij.
Misschien is het hele probleem juist dat diëtisten teveel focussen op "gezond" gewichtsverlies, in plaats van effectief gewichtsverlies. En zou ik moeten uitwijken naar hulpmiddelen die in het professionele bodybuilding circuit gebruikt worden, of denken aan operatieve oplossingen. Dit lijken mijn enige opties.
Helaas wordt op dit forum vooral gelezen en weinig geschreven, maar voor nu hoop ik alsnog van meerdere mensen hun ervaringen te kunnen lezen met betrekking tot gewicht, zodat ik een beter beeld krijg van praktijkvoorbeelden en daarop mijn keuze kan afstemmen.
*anna*
Berichten: 332
Lid geworden op: 12 sep 2013, 01:22

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door *anna* »

Romy,
Voedingsbegeleiding is bij een goed opgeleide, onafhankelijke diëtist(e) in betere handen dan bij internist of endo. Die zijn specialist op andere terreinen. Maar ik hoop dat je wel eentje hebt die zich niet bezig houdt met supplementen en crashdiëten.

Mij lukt afvallen niet - ik hoor misschien bij de door jou genoemde 10% die het gewoon niet gegund is - en ik heb het opgegeven om me te wegen of steeds met eten en diëten bezig te zijn. Er is zoveel meer! Ik houd het op gewichtsbeheersing. Ik ben te zwaar voor mijn lengte (1.59 m.), maar ik eet gezond. Niet teveel: de diëtiste adviseerde me van een kleiner bord te eten (zodat ik minder opschep en maar één keer), drink mijn spa uit een wijnglas en houd mezelf zo aardig voor de gek. Maar voor mij zijn het goede tips en ze werken! En ik mag van mezelf zonder schuldgevoel heus wel eens uit de band springen. Bovendien is er zoveel vlotte kleding met elastiek op cruciale plaatsen!

Je noemt de mogelijkheid om bodybuildingsmiddelen in te schakelen. Van professionals of amateurs: DOE DAT NIET. Als je echt gezond bezig wilt zijn is dat geen oplossing!!! Je raakt met die ongecontroleerde en oncontroleerbare kunstmatige supplementen van de regen in de drup!
En een bariatrische operatie? In geval van morbide obesitas kan ik me dat voorstellen. Maar als dát het probleem is, en dat maak ik niet op uit je bijdragen, denk ik dat je op een ander forum je vragen moet stellen.

Sterkte, en laat deze problemen alsjeblieft je leven niet beheersen! Is dat wel zo, zoek dan professionele hulp!
Hartelijke groet, Anna
Gebruikersavatar
laura
Berichten: 3600
Lid geworden op: 11 sep 2013, 22:42
Contacteer:

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door laura »

Rond de 20 zal ik geweest zijn.

Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: Goh, het is goed te zien dat je aan de lijn doet.
Alleen deed ik helemaal niet aan de lijn. Ik viel met gezonde trek vanzelf af.

En dan klonk het: Je mag wel weer eens minder eten en aan de lijn doen.
Alleen had ik geen trek en kwam ik van niets aan.

Een aantal jaren bleek mijn schildklier het probleem.
Graves en ik viel af. Door de strumazol kwam ik aan.

Sinds mijn schildklier niets meer doet en ik mijn dagelijkse euthyrox slik, zijn er alleen maar kilo's bijgekomen.
Ben ik zo'n grote eter? Nee. Ik weet wel wat ik moet laten staan. Maar mag dan niets?
laura

Kijk voor meer informatie ook eens op Schildkliertje.

Raadpleeg altijd een arts als je twijfelt over je gezondheid.
Het Schildklierforum kan niet worden beschouwd als vervanging van een consult of een behandeling.
Romy
Berichten: 124
Lid geworden op: 22 jul 2022, 17:37

Re: gewichtsverlies hypothyreoïdie

Bericht door Romy »

*anna* schreef: 31 aug 2022, 14:21 Romy,
Voedingsbegeleiding is bij een goed opgeleide, onafhankelijke diëtist(e) in betere handen dan bij internist of endo. Die zijn specialist op andere terreinen. Maar ik hoop dat je wel eentje hebt die zich niet bezig houdt met supplementen en crashdiëten.

Mij lukt afvallen niet - ik hoor misschien bij de door jou genoemde 10% die het gewoon niet gegund is - en ik heb het opgegeven om me te wegen of steeds met eten en diëten bezig te zijn. Er is zoveel meer! Ik houd het op gewichtsbeheersing. Ik ben te zwaar voor mijn lengte (1.59 m.), maar ik eet gezond. Niet teveel: de diëtiste adviseerde me van een kleiner bord te eten (zodat ik minder opschep en maar één keer), drink mijn spa uit een wijnglas en houd mezelf zo aardig voor de gek. Maar voor mij zijn het goede tips en ze werken! En ik mag van mezelf zonder schuldgevoel heus wel eens uit de band springen. Bovendien is er zoveel vlotte kleding met elastiek op cruciale plaatsen!

Je noemt de mogelijkheid om bodybuildingsmiddelen in te schakelen. Van professionals of amateurs: DOE DAT NIET. Als je echt gezond bezig wilt zijn is dat geen oplossing!!! Je raakt met die ongecontroleerde en oncontroleerbare kunstmatige supplementen van de regen in de drup!
En een bariatrische operatie? In geval van morbide obesitas kan ik me dat voorstellen. Maar als dát het probleem is, en dat maak ik niet op uit je bijdragen, denk ik dat je op een ander forum je vragen moet stellen.

Sterkte, en laat deze problemen alsjeblieft je leven niet beheersen! Is dat wel zo, zoek dan professionele hulp!
Hartelijke groet, Anna
Misschien moet ik dan eens kijken naar een andere diëtist. Tot nu toe heb ik 2 verschillende gehad, met verschillende werkwijzen, maar alsnog zonder resultaat. Ik ben sowieso te kort bezig om het op te geven, en dat zit ook niet in mijn aard. Ik kan me slecht bij dat soort dingen neerleggen en vind dat er altijd een oplossing moet wezen.
Wel heel fijn dat die tips voor jou goed werken! En ook natuurlijk dat je je leven er niet door laat beheersen maar dat je jezelf herpakt hebt.
Wat die hulpmiddelen betreft, bodybuilders boeken altijd wel resultaat dus ze zullen vast iets goed doen. Ook al is het misschien minder gezond, overgewicht is dat ook.
Een maagverkleining zou ik nooit van m'n leven laten doen! Ik doelde meer op liposculptuur. Mijn gewicht is wel stabiel nu en mijn bmi is 25,6 dus dit is wel te hoog maar valt niet onder obesitas. Voorheen was mijn bmi 21,5 dus dat is wel een flink verschil, zeker in krap een jaar tijd.
Het beheerst tot op zekere hoogte wel mijn leven, wat logisch is. Ik heb een waslijst aan "restklachten" en mijn gewicht is en blijft te hoog, waar uiteraard mijn eigenwaarde en mijn relatie onder lijden.
Dankjewel voor het delen van je verhaal, fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.
Liefs, Romy
Plaats reactie