Romy schreef:
Wanneer merkte je verbetering in je klachten? Misschien moet het bij mij dan nog komen.
Even denken hoor, het is alweer lang geleden.
In eerste instantie was ik nog veel meer vermoeid dan zonder de medicatie.
Mijn lijf wist er nog niet zo goed mee om te gaan, na zo'n lange tijd een tekort.
Maar langzaam maar zeker verdween het vocht uit mijn voeten, enkels, benen en gezicht.
Mijn hersenen werden langzaam weer wakker.
En ik kreeg golven in mijn haar
Ik heb het dan over maanden, het duurde meer dan een half jaar voordat ik goed was ingesteld met medicatie.
Na dat half jaar, werd er ook nog een B12 tekort geconstateerd.
De behandeling met B12 injecties gaf mij veel sneller en duidelijker een verbetering dan het schildklierhormoon.
Een jaar later werd er een vitamine D tekort geconstateerd.
Behandeling daarvan gaf me ook weer verbetering van klachten.
Maar ik bleef moe en het bleef mistig in mijn hoofd.
Nog weer meer dan 10 jaar later ben ik gestopt met het eten van bepaalde voeding.
Toen kreeg ik een voor mij inmiddels ongekende hoeveelheid energie en de hersenmist verdween.
Klachten aan mijn spieren en gewrichten zijn er nog altijd.
En ik heb het altijd koud
En ik ben nog altijd sneller vermoeid dan sommige mensen.
Maar ik kan en doe nog veel.
Voor mij was het van het begin af aan wel duidelijk dat ik de medicatie echt nodig had.
Maar ik was een hele tijd teleurgesteld dat het pilletje niet alles oploste, zoals de dokter mij beloofde.
En ik vond het moeilijk dat er in mijn omgeving mensen waren, die dachten dat ik me aanstelde want ik had toch een pilletje.
Ik hoop dat je samen met je arts een weloverwogen keuze maakt of je beter wel of niet kunt stoppen.
Het zou mooi zijn als je schildklier het zelf weer kan overnemen.
Groet,
Treeske