Hoi Anna,*anna* schreef: ↑27 jan 2023, 15:52 Romy,
Door de term “restklachten” lijkt het of ze over kunnen gaan, maar, zoals je zelf schrijft, werkt schildkliermedicatie niet bij iedereen perfect en dat dat logisch is. Deze stelling is inderdaad wetenschappelijk onderbouwd. Net zoals de combinatietherapie T4 + T3 die niet zaligmakend is. Weet ik uit eigen ondervinding ook.
Het kan dus heel goed dat iemand, ondanks een goede instelling, klachten houdt. Ik ben ook niet meer dezelfde van voor mijn behandeling. Maar ik denk dat het vooral de mentale instelling is of je je daar wél of niet bij neerlegt.
Fijn om te lezen dat er toch mensen zijn die dit even extra bevestigen, dankjewel daarvoor.
Restklachten lees ik als een afkorting van resterende klachten na correcte instelling, maar wat het lastig maakt is dat niet iedereen ze heeft. Het voelt daardoor ook oneerlijk en ik denk dat dat ervoor zorgt dat mensen blijven zoeken naar een oplossing, terwijl het een kwestie is van geluk/pech hebben.
Ik snap wat je bedoeld met het erbij neerleggen. En ik denk dat voor mensen die enkel nog wat milde klachten ervaren, de juiste mindset inderdaad verlichtend werkt. Maar voor de mensen met zwaardere restklachten is dit een stuk lastiger.
Als ik bijv. had geweten dat mijn zwangerschap als gevolg zou hebben dat mijn leven zo ondragelijk verwoest zou worden, was ik niet aan een kind begonnen. Niet zonder draagmoeder in ieder geval.
Mijn situatie is niet leefbaar en dat is waarom ik me er niet bij neer kan (en wil) neerleggen. Ik hoor fit en in de bloei van m'n leven te zijn, maar ik lijk (sinds 1,5 jaar) wel 65+ en ben er zelfs arbeidsongeschikt door geraakt. Dat is niet oke en ook zeker niet iets om maar te accepteren. Ook vind ik het uitblijven van adequate behandeling schandalig in een land als Nederland, maar dat terzijde.
Liefs, Romy