Ik ben nieuw hier en hoop dat jullie even met me mee willen denken over mijn verhaal. Excuses dat het zo lang is, ik wil graag een compleet beeld scheppen.
Halverwege 2011 was ik 8 weken zwanger toen er bij mij hypothyreoïdie vastgesteld werd. Op dat moment had ik nog nergens last van (standaard bloedonderzoek vanwege zwangerschap). Er werd gezegd; je schildklier functioneerde waarschijnlijk op het randje en net goed genoeg waar jij geen last van had, maar door de zwangerschap is dat veranderd naar een traagwerkende schildklier. Binnen 3 weken kon ik niets meer. Na 5,5 maand was ik goed ingesteld en voelde ik me weer wat beter.
Ik blijk echter niet zo goed te zijn in het dagelijks moeten innemen van medicatie
. En ineens kwam ik erachter dat ik m’n Thyrax al een meer dan een half jaar niet genomen had. Weer een paar maanden later heb ik opnieuw bloed geprikt, waarden TSH en FT4 waren goed (helaas heb ik die waarden niet). Opgebiecht aan m’n HA dat ik met de Thyrax gestopt was. Dat vond ze niet slim, omdat je thyrax in principe je hele leven moet nemen. Mijn redenatie was; als ik er voor de zwangerschap geen last van had, waarom zou het dan na de zwangerschap niet weer kunnen normaliseren? We hebben toen afgesproken om toch af en toe te blijven prikken om het te monitoren.
Dit speelde in 2015.
Fast Forward naar nu. Ik ben inmiddels 40 jaar oud.
In september heb ik een ziekenhuisopname gehad met 48u antibiotica via infuus. Eenmaal thuis kon ik niets meer, intens moe, trap oplopen was al teveel. Nu 2 maanden later gaat het nog steeds niet heel goed, ik blijf zo intens moe.
Ik dacht dat het aan de antibiotica kuur lag (kan ik ook heftig op reageren), maar het duurt nu wel erg lang voor een relatief korte opname/infuus.
Afgelopen week bij HA geweest voor bloedonderzoek en aangegeven dat ik oa op m’n schildklier getest wilde worden vanwege m’n geschiedenis met hypothyreoïdie.
Ik heb net m’n dossier ingekeken en zie dat m’n TSH inmiddels 4.6 is. Bovengrens bij dit lab is 4.8. Maar overal lees ik dat 4.0/4.2 aangehouden wordt.
FT4 blijken ze niet geprikt te hebben
.De waardes uit het verleden die ik nog kon terugvinden:
12-2017
TSH 1.98
08-2020
TSH 4.33
FT4 17
(Geen klachten)
11-2023
TSH 4.6
Vitamine D 46
Nu heb ik dus een aantal vragen;
- Zou je kunnen stellen dat mijn TSH met 4.6 toch licht verhoogd is ondanks dat het lab een referentiewaarde van 4.8 hanteert?
- Kan het zijn dat ondanks de minimale verhoging sinds 2020 (4.33 naar 4.6) dit toch “ineens” tot klachten kan leiden?
- Kan zo’n lichte verhoging (als je dus over een verhoging kunt spreken met 4.6) überhaupt tot klachten leiden en kun je dit zeggen zonder FT4 meting en dit dan vooral in relatie tot mijn voorgeschiedenis en mijn eerdere hypothyreoïdie diagnose.
- Ik heb bijna elk symptoom van hypothyreoïdie (maar kan dit ook aan andere dingen linken), maar had mijn TSH dan nu niet veel hoger moeten zijn als het daardoor zou komen?
Overige wellicht relevante informatie;
- in 2007 gediagnosticeerd met een vitamine B-12 tekort.
- Van nov ‘22 tot mei ‘23 thuis gezeten met een burn-out. En zeker al 1,5 jaar tot 2 jaar ontzettend aan het kwakkelen .
- Dec ‘10 gestopt met roken. Sept 2018 weer begonnen. Begin juni 2022 wederom gestopt. Lees verschillende berichten dat stoppen met roken ook je schildklier kan beïnvloeden.
Hoop dat jullie je gedachten hierover met me willen delen, maar begrijp ook dat het wellicht lastig is om iets zinnigs te kunnen zeggen door het ontbreken van de FT4.
Alvast bedankt voor het meedenken iig!
(Ik heb inmiddels de HA gesproken, volgende week FT4 prikken.)
(Verhaal staat ook op een FB pagina, maar hoop dat er hier nog mensen zijn die daar niet zitten
)
). Maar dat zegt me wel dat het dus heel langzaam aan het stijgen is.
.